Verslag Vitesse'63 - VHK 24-5-2014 (nacompetitie)
Het seizoen van VHK zit er definitief op en is geëindigd in een anticlimax nu degradatie naar de derde klasse een feit is.
Vitesse’63 heeft twee keer op rij niet verloren van VHK en gaat daarom terecht door naar de 2e ronde waar het in twee finaleduels met de Heracliden uitmaakt wie volgend seizoen de plek van VHK gaat innemen.
Afgezien van een enkel kortdurend uitstapje naar de derde klasse, maar ook eerste klasse, speelde VHK afgelopen 13 seizoenen bijna onafgebroken op tweede klasse niveau, dus doet de degradatie uiteraard pijn nu bij staf, spelers, bestuurders en supporters.
Niet goed genoeg zal het oordeel luiden van al die kenners vanaf de zijlijn en gelijk hebben ze want de ranglijst liegt niet, en het was ook na vorig seizoen al een wonder dat VHK toen nog wel het vege lijf wist te redden.
Aan de andere kant heeft VHK dit seizoen ook teveel steken laten vallen op de beslissende momenten en had het al nooit in de situatie moeten terecht moeten komen die nacompetitie heet. Hoewel de basis smal is bij VHK had het evenwel bij de eerste 10 kunnen eindigen, maar ging het dus vooral mis tegen de ploegen waarvan VHK op basis van kwaliteit moet winnen.
Zonder de prestatie van Vitesse tekort te doen, behoort de ploeg uit Koekange ook tot die categorie, maar is er hopelijk ook het besef dat wie in 2 wedstrijden niet het verschil kan maken tegen een derdeklasser, geen enkel recht van spreken meer heeft. Vitesse is over twee wedstrijden simpelweg de betere geweest en VHK heeft alleen nog wat tegengestribbeld toen het daarvoor al veel te laat was.
Met ook vandaag weer lekker veel publiek langs de lijn, begon VHK nog niet zo onaardig aan het beslissende duel en werd er in ieder geval nu wel vanaf de aftrap meteen de nodige passie aan de dag gelegd.
De bedoelingen waren dus goed maar al na een kwartier wedstrijd, als VHK dan nog niet de beoogde vroege voorsprong heeft, lijkt de paniek al toe te slaan en worden alle tactische plannen in de prullenbak gegooid.
Vanaf nu is het credo om alle ballen zo snel mogelijk richting de zestien te spelen, waar Berry Heetebrij de ondankbare taak krijgt er iets nuttigs mee te doen.
De spits kan vanaf de zijlijn nogal eens op een kritisch geluid rekenen, maar het valt hem ook niet te verwijten dat hij vaak niets kan beginnen met de onnauwkeurige vuurpijlen van achter uit.
Daarbij krijgt hij ook amper steun vanaf de zijkanten, waar Chris Spans zich weliswaar een slag in de rondte werkt maar veel te weinig in het spel wordt betrokken, en Ton Kroek nagenoeg helemaal onzichtbaar blijft.
Vitesse heeft dan ook maar even tijd nodig om zich daarop in te stellen om vervolgens makkelijk op de been te blijven zonder dat het zelf overigens ook veel weet te creëren. Het meeste gevaar van de thuisploeg moet nog wel komen van het behoorlijk aantal corners wat VHK weggeeft.
Volledig uit het niets, maar vooral onnodig neemt Vitesse toch opeens de leiding en zal VHK nog meer in de achtervolging moeten. Het hele seizoen al is keeper Raymond v/d Linde een meer dan betrouwbare sluitpost en hield hij VHK meerdere keren op de been, maar deze nacompetitie wordt niet zijn ding. Net als vorige week bij de eerste Vitesse goal gaat de doelman ook nu niet bepaald vrijuit als hij een onschuldig ogend schot weer loslaat en Johnny Schuttevaar de gelegenheid geeft de ketser in het dak van het doel te knallen.
Aan het spelbeeld gaat echter niets veranderen want VHK blijft de kortste weg naar voren zoeken, maar komt in het vervolg van de eerste helft nimmer in de buurt van de gelijkmaker en weet eigenlijk niet een fatsoenlijke kans bij elkaar te spelen.
VHK mag zelfs niet mopperen dat het nog niet op grotere afstand wordt gezet maar gelukkig weet Raymond v/d Linde nu wel zijn klasse te laten zien.
Je zou verwachten dat VHK ook langzaamaan gaat beseffen dat het roer om moet maar ook de start van de tweede helft beloofd nog niet veel hoop daarop. VHK draait Vitesse wel meer de duimschroeven aan, maar het blijft allemaal te gehaast, te onnauwkeurig, in een te laag tempo en vooral zonder overleg.
VHK ontbeert simpelweg de ideeën om de betonnen muur die de thuisploeg nu heeft opgeworpen te slechten, en gaat steeds meer tegen zichzelf en de klok voetballen.
Die keren die dan wel kansrijk lijken te worden zit het VHK weer niet mee of zit er nog net weer een voetje tussen. De situatie wordt nog meer uitzichtloos als Vitesse bij een spaarzame aanvallende actie ook nog eens de marge verdubbeld en helemaal op rozen komt te zitten als Alfred Pekel een voorzet vanaf links binnen werkt.
Trainer Frank van Leeuwen kan dan ook niet veel anders dan nog meer risico te gaan nemen en haalt verdediger Perry Lok naar de kant.
Het gaat bijna al meteen averechts werken als Arno Tukker zijn maatje nu dus kwijt is en aan de noodrem moet trekken die hem geel oplevert waar hij nog goed mee weg komt.
Met de moed der wanhoop probeert VHK nog weer in de wedstrijd te komen, maar moet helemaal het hoofd buigen als Rudolf Kooiker de bal ongelukkig op zijn schoen krijgt en daarmee zijn eigen keeper onbedoeld passeert.
Met nog een kwartier wedstrijd lijkt degradatie nu onafwendbaar, maar weet VHK toch nog de geest in de fles te krijgen en krijgt de wedstrijd zowaar nog een bloedstollend slot.
Berry Heetebrij krijgt de beloning voor zijn harde werken en slaat eindelijk een bres in de steeds wankeler wordende Vitesse defensie en niet veel later haalt Rudolf Kooiker zijn gram en weet hij voor de tweede keer het net te vinden, nu wel in het goede doel.
De vertragingstechnieken van Vitesse blijken niet te hebben gewerkt als arbiter Werkhoven nog een lange blessuretijd bijtrekt en VHK nog bijna een verlenging uit het vuur sleept.
Vitesse hapt al een tijdje naar adem en de paniek slaat zienderogen toe als VHK nog een keer erg dichtbij de 3-3 is als een voorzet volledig aan de Drentse defensie voorbij gaat, maar ook een paar VHK-ers over de bal heen maaien.
Het alles of niets spelletje van VHK blijkt te laat te zijn ingezet als Vitesse het verlossende eindsignaal hoort klinken en zich mag gaan opmaken voor twee finalewedstrijden voor promotie.
De druiven zijn zuur voor VHK dat afdaalt naar een niveau lager en nog maar moet zien of het snel het nu verloren gegane terrein weer kan heroveren.
Het is nu ook nog onduidelijk met welke selectie dit moet gaan gebeuren.
Roy Visscher vertrekt naar Alcides en van een aantal anderen is nog niet zeker of ze er nog een seizoen aan zullen vastplakken.
Eerst de scherven maar eens bij elkaar zoeken om daarna te gaan bouwen aan een team wat hopelijk op termijn weer de stap kan maken naar het niveau wat VHK ambieert en waar het zolang heeft gezeten.
Vitesse'63 - VHK 3-2 (1-0)
Opstelling VHK:
Raymond v/d Linde; Rudolf Kooiker, Arno Tukker (Dennis Kuiper), Perry Lok (Henri Boxum), Wouter Rook; Jaap Lok (C), Dennis Boes, Karlo Naberman; Chris Spans, Berry Heetebrij, Ton Kroek (Henk Rook)
Scheidsrechter: R. Werkhoven (Groningen)
Toeschouwers: 325
Scoreverloop:
18. J. Schuttevaar 1-0
68. A. Pekel 2-0
76. Rudolf Kooiker 3-0 (e.d)
80. Berry Heetebrij 3-1
83. Rudolf Kooiker 3-2
Gele Kaart: Arno Tukker (VHK)
Bijz.: Vitesse'63 gaat door naar de 2e ronde; VHK degradeert naar de derde klasse.
Bertus Rook, verslag
Vitesse’63 heeft twee keer op rij niet verloren van VHK en gaat daarom terecht door naar de 2e ronde waar het in twee finaleduels met de Heracliden uitmaakt wie volgend seizoen de plek van VHK gaat innemen.
Afgezien van een enkel kortdurend uitstapje naar de derde klasse, maar ook eerste klasse, speelde VHK afgelopen 13 seizoenen bijna onafgebroken op tweede klasse niveau, dus doet de degradatie uiteraard pijn nu bij staf, spelers, bestuurders en supporters.
Niet goed genoeg zal het oordeel luiden van al die kenners vanaf de zijlijn en gelijk hebben ze want de ranglijst liegt niet, en het was ook na vorig seizoen al een wonder dat VHK toen nog wel het vege lijf wist te redden.
Aan de andere kant heeft VHK dit seizoen ook teveel steken laten vallen op de beslissende momenten en had het al nooit in de situatie moeten terecht moeten komen die nacompetitie heet. Hoewel de basis smal is bij VHK had het evenwel bij de eerste 10 kunnen eindigen, maar ging het dus vooral mis tegen de ploegen waarvan VHK op basis van kwaliteit moet winnen.
Zonder de prestatie van Vitesse tekort te doen, behoort de ploeg uit Koekange ook tot die categorie, maar is er hopelijk ook het besef dat wie in 2 wedstrijden niet het verschil kan maken tegen een derdeklasser, geen enkel recht van spreken meer heeft. Vitesse is over twee wedstrijden simpelweg de betere geweest en VHK heeft alleen nog wat tegengestribbeld toen het daarvoor al veel te laat was.
Met ook vandaag weer lekker veel publiek langs de lijn, begon VHK nog niet zo onaardig aan het beslissende duel en werd er in ieder geval nu wel vanaf de aftrap meteen de nodige passie aan de dag gelegd.
De bedoelingen waren dus goed maar al na een kwartier wedstrijd, als VHK dan nog niet de beoogde vroege voorsprong heeft, lijkt de paniek al toe te slaan en worden alle tactische plannen in de prullenbak gegooid.
Vanaf nu is het credo om alle ballen zo snel mogelijk richting de zestien te spelen, waar Berry Heetebrij de ondankbare taak krijgt er iets nuttigs mee te doen.
De spits kan vanaf de zijlijn nogal eens op een kritisch geluid rekenen, maar het valt hem ook niet te verwijten dat hij vaak niets kan beginnen met de onnauwkeurige vuurpijlen van achter uit.
Daarbij krijgt hij ook amper steun vanaf de zijkanten, waar Chris Spans zich weliswaar een slag in de rondte werkt maar veel te weinig in het spel wordt betrokken, en Ton Kroek nagenoeg helemaal onzichtbaar blijft.
Vitesse heeft dan ook maar even tijd nodig om zich daarop in te stellen om vervolgens makkelijk op de been te blijven zonder dat het zelf overigens ook veel weet te creëren. Het meeste gevaar van de thuisploeg moet nog wel komen van het behoorlijk aantal corners wat VHK weggeeft.
Volledig uit het niets, maar vooral onnodig neemt Vitesse toch opeens de leiding en zal VHK nog meer in de achtervolging moeten. Het hele seizoen al is keeper Raymond v/d Linde een meer dan betrouwbare sluitpost en hield hij VHK meerdere keren op de been, maar deze nacompetitie wordt niet zijn ding. Net als vorige week bij de eerste Vitesse goal gaat de doelman ook nu niet bepaald vrijuit als hij een onschuldig ogend schot weer loslaat en Johnny Schuttevaar de gelegenheid geeft de ketser in het dak van het doel te knallen.
Aan het spelbeeld gaat echter niets veranderen want VHK blijft de kortste weg naar voren zoeken, maar komt in het vervolg van de eerste helft nimmer in de buurt van de gelijkmaker en weet eigenlijk niet een fatsoenlijke kans bij elkaar te spelen.
VHK mag zelfs niet mopperen dat het nog niet op grotere afstand wordt gezet maar gelukkig weet Raymond v/d Linde nu wel zijn klasse te laten zien.
Je zou verwachten dat VHK ook langzaamaan gaat beseffen dat het roer om moet maar ook de start van de tweede helft beloofd nog niet veel hoop daarop. VHK draait Vitesse wel meer de duimschroeven aan, maar het blijft allemaal te gehaast, te onnauwkeurig, in een te laag tempo en vooral zonder overleg.
VHK ontbeert simpelweg de ideeën om de betonnen muur die de thuisploeg nu heeft opgeworpen te slechten, en gaat steeds meer tegen zichzelf en de klok voetballen.
Die keren die dan wel kansrijk lijken te worden zit het VHK weer niet mee of zit er nog net weer een voetje tussen. De situatie wordt nog meer uitzichtloos als Vitesse bij een spaarzame aanvallende actie ook nog eens de marge verdubbeld en helemaal op rozen komt te zitten als Alfred Pekel een voorzet vanaf links binnen werkt.
Trainer Frank van Leeuwen kan dan ook niet veel anders dan nog meer risico te gaan nemen en haalt verdediger Perry Lok naar de kant.
Het gaat bijna al meteen averechts werken als Arno Tukker zijn maatje nu dus kwijt is en aan de noodrem moet trekken die hem geel oplevert waar hij nog goed mee weg komt.
Met de moed der wanhoop probeert VHK nog weer in de wedstrijd te komen, maar moet helemaal het hoofd buigen als Rudolf Kooiker de bal ongelukkig op zijn schoen krijgt en daarmee zijn eigen keeper onbedoeld passeert.
Met nog een kwartier wedstrijd lijkt degradatie nu onafwendbaar, maar weet VHK toch nog de geest in de fles te krijgen en krijgt de wedstrijd zowaar nog een bloedstollend slot.
Berry Heetebrij krijgt de beloning voor zijn harde werken en slaat eindelijk een bres in de steeds wankeler wordende Vitesse defensie en niet veel later haalt Rudolf Kooiker zijn gram en weet hij voor de tweede keer het net te vinden, nu wel in het goede doel.
De vertragingstechnieken van Vitesse blijken niet te hebben gewerkt als arbiter Werkhoven nog een lange blessuretijd bijtrekt en VHK nog bijna een verlenging uit het vuur sleept.
Vitesse hapt al een tijdje naar adem en de paniek slaat zienderogen toe als VHK nog een keer erg dichtbij de 3-3 is als een voorzet volledig aan de Drentse defensie voorbij gaat, maar ook een paar VHK-ers over de bal heen maaien.
Het alles of niets spelletje van VHK blijkt te laat te zijn ingezet als Vitesse het verlossende eindsignaal hoort klinken en zich mag gaan opmaken voor twee finalewedstrijden voor promotie.
De druiven zijn zuur voor VHK dat afdaalt naar een niveau lager en nog maar moet zien of het snel het nu verloren gegane terrein weer kan heroveren.
Het is nu ook nog onduidelijk met welke selectie dit moet gaan gebeuren.
Roy Visscher vertrekt naar Alcides en van een aantal anderen is nog niet zeker of ze er nog een seizoen aan zullen vastplakken.
Eerst de scherven maar eens bij elkaar zoeken om daarna te gaan bouwen aan een team wat hopelijk op termijn weer de stap kan maken naar het niveau wat VHK ambieert en waar het zolang heeft gezeten.
Vitesse'63 - VHK 3-2 (1-0)
Opstelling VHK:
Raymond v/d Linde; Rudolf Kooiker, Arno Tukker (Dennis Kuiper), Perry Lok (Henri Boxum), Wouter Rook; Jaap Lok (C), Dennis Boes, Karlo Naberman; Chris Spans, Berry Heetebrij, Ton Kroek (Henk Rook)
Scheidsrechter: R. Werkhoven (Groningen)
Toeschouwers: 325
Scoreverloop:
18. J. Schuttevaar 1-0
68. A. Pekel 2-0
76. Rudolf Kooiker 3-0 (e.d)
80. Berry Heetebrij 3-1
83. Rudolf Kooiker 3-2
Gele Kaart: Arno Tukker (VHK)
Bijz.: Vitesse'63 gaat door naar de 2e ronde; VHK degradeert naar de derde klasse.
Bertus Rook, verslag
