Verslag VHK - Tollebeek (5-11-2016)
Alsof het maar niet op kan was daar vandaag alweer een nieuwe zege voor VHK.
De achtste op rij om precies te zijn, en de voorsprong op de naaste belagers wordt alsmaar groter en groter.
Nog steeds geen vuiltje aan de lucht dus, en dat VHK na acht duels de volle 24 punten in bezit heeft mag gerust een unieke prestatie worden genoemd.
De eerste periodetitel (vanwege het oneven aantal ploegen pas na 12 duels opgemaakt) lonkt nadrukkelijk en er moeten wel hele rare dingen gebeuren als binnenkort niet een eerste prijsje een feit is.
De achtste op rij om precies te zijn, en de voorsprong op de naaste belagers wordt alsmaar groter en groter.
Nog steeds geen vuiltje aan de lucht dus, en dat VHK na acht duels de volle 24 punten in bezit heeft mag gerust een unieke prestatie worden genoemd.
De eerste periodetitel (vanwege het oneven aantal ploegen pas na 12 duels opgemaakt) lonkt nadrukkelijk en er moeten wel hele rare dingen gebeuren als binnenkort niet een eerste prijsje een feit is.
Een kritische VHK supporter rekent zich echter niet graag bij voorbaat rijk en zag ook dat VHK vanmiddag een ogenschijnlijke makkelijke zege nog bijna compleet uit handen zag glippen.
Onnodig, maar vooral toch ook onbegrijpelijk. Een wedstrijd die gewoon in een dikke overwinning moet eindigen wordt uiteindelijk maar op het tandvlees over de streep getrokken, en het eerste punt(en) verlies was vandaag nog veel dichterbij dan vorige week tegen Lions.
In de eerste 10 minuten is VHK heer en meester, en nadat Mark Kroek al een mooie kans net voorlangs heeft geschoten, is het niet veel later wel raak. De mee opgekomen Henk Rook heeft een uitstekende voorzet in huis die prima door Tjalling Alons wordt binnen geschoten.
Ook daarna blijft VHK duidelijk beter, maar ontstaat er gaandeweg ook een houding dat het vanzelf wel goed komt deze middag. Een verkeerde en misplaatste gedachte als Tollebeek er blijk van geeft dat het vanmiddag niet is gekomen om de punten maar helemaal cadeau te doen. Het loopt voor VHK nog net goed af als een corner en de daaropvolgende scrimmage met een sisser afloopt.
Net als Tollebeek nog meer aan de gelijkmaker mag denken is het VHK die de voorsprong verder vergroot.
Een dubieuze treffer dat wel, want het heeft er alle schijn dat Thomas Witte eerst een overtreding begaat voor hij de voorzet geeft waaruit Ruben Schuurman simpel de 2-0 mag aantekenen.
Als weer een paar minuten later Ton Kroek met een fraaie en nauwkeurige vrije trap ook nog eens de 3-0 op de borden zet, lijkt daarmee de wedstrijd al voor de rust volledig van alle spanning ontdaan te zijn.
Onnodig, maar vooral toch ook onbegrijpelijk. Een wedstrijd die gewoon in een dikke overwinning moet eindigen wordt uiteindelijk maar op het tandvlees over de streep getrokken, en het eerste punt(en) verlies was vandaag nog veel dichterbij dan vorige week tegen Lions.
In de eerste 10 minuten is VHK heer en meester, en nadat Mark Kroek al een mooie kans net voorlangs heeft geschoten, is het niet veel later wel raak. De mee opgekomen Henk Rook heeft een uitstekende voorzet in huis die prima door Tjalling Alons wordt binnen geschoten.
Ook daarna blijft VHK duidelijk beter, maar ontstaat er gaandeweg ook een houding dat het vanzelf wel goed komt deze middag. Een verkeerde en misplaatste gedachte als Tollebeek er blijk van geeft dat het vanmiddag niet is gekomen om de punten maar helemaal cadeau te doen. Het loopt voor VHK nog net goed af als een corner en de daaropvolgende scrimmage met een sisser afloopt.
Net als Tollebeek nog meer aan de gelijkmaker mag denken is het VHK die de voorsprong verder vergroot.
Een dubieuze treffer dat wel, want het heeft er alle schijn dat Thomas Witte eerst een overtreding begaat voor hij de voorzet geeft waaruit Ruben Schuurman simpel de 2-0 mag aantekenen.
Als weer een paar minuten later Ton Kroek met een fraaie en nauwkeurige vrije trap ook nog eens de 3-0 op de borden zet, lijkt daarmee de wedstrijd al voor de rust volledig van alle spanning ontdaan te zijn.
Dat heeft VHK waarschijnlijk zelf ook gedacht toen er in de rust rustig van een bakje thee werd genoten, en inderdaad, ook toen de tweede helft alweer tien minuten was gevorderd was er nog steeds niet al teveel aan de hand.
Sterker nog, VHK had al op 4-0 moeten staan als Mark Kroek alleen voor de keeper net iets te gehaast uithaalt, al is het ook gewoon goed gekeept van de Tollebeek goalie.
VHK blijft de wedstrijd ook daarna redelijk controleren, of is het misschien optisch bedrog en laat het zich juist in slaap sussen?
Wie in ieder geval niet bij de les is, is doelman Aron Driesen die Tollebeek na een uur spelen een cadeautje schenkt die gewillig door spits van Dijke wordt uitgepakt.
Dat gebeurt de doelman (in de eerste helft nog foutloos) dit seizoen al iets te vaak, en het brengt toch een kentering in de wedstrijd teweeg.
Tollebeek krijgt weer wat meer hoop, er is immers nog een tijdje te gaan, terwijl VHK zich nog steeds nergens zorgen om hoeft te maken maar in het veld het tegenovergestelde laat zien.
VHK krijgt nog een paar aardige mogelijkheden om snel het duel weer in handen terug te krijgen, maar de 4-2 valt niet en de paniek neemt met de minuut verder toe.
Ook tactisch rammelt het nu aan alle kanten en sommige wissels wekken niet alleen verbazing op, maar kunnen VHK blijkbaar ook niet weer op de rails krijgen.
De poppen zijn helemaal aan het dansen als Martijn Wijsbeek tien minuten voor tijd namens Tollebeek de aansluitingstreffer produceert.
Sterker nog, VHK had al op 4-0 moeten staan als Mark Kroek alleen voor de keeper net iets te gehaast uithaalt, al is het ook gewoon goed gekeept van de Tollebeek goalie.
VHK blijft de wedstrijd ook daarna redelijk controleren, of is het misschien optisch bedrog en laat het zich juist in slaap sussen?
Wie in ieder geval niet bij de les is, is doelman Aron Driesen die Tollebeek na een uur spelen een cadeautje schenkt die gewillig door spits van Dijke wordt uitgepakt.
Dat gebeurt de doelman (in de eerste helft nog foutloos) dit seizoen al iets te vaak, en het brengt toch een kentering in de wedstrijd teweeg.
Tollebeek krijgt weer wat meer hoop, er is immers nog een tijdje te gaan, terwijl VHK zich nog steeds nergens zorgen om hoeft te maken maar in het veld het tegenovergestelde laat zien.
VHK krijgt nog een paar aardige mogelijkheden om snel het duel weer in handen terug te krijgen, maar de 4-2 valt niet en de paniek neemt met de minuut verder toe.
Ook tactisch rammelt het nu aan alle kanten en sommige wissels wekken niet alleen verbazing op, maar kunnen VHK blijkbaar ook niet weer op de rails krijgen.
De poppen zijn helemaal aan het dansen als Martijn Wijsbeek tien minuten voor tijd namens Tollebeek de aansluitingstreffer produceert.
VHK staat dus nog een onnodig zwaar slot te wachten en de aanhangers vragen zich steeds meer af waarom de wedstrijd allang niet eerder is beslist.
Tollebeek heeft uiteraard niets meer te verliezen en zal er zelf ook verbaasd over zijn dat het nog weer zo terug kan komen in de wedstrijd en opent vol de jacht op de gelijkmaker.
Het biedt tegelijkertijd VHK zeeën aan ruimte om toch de wedstrijd definitief te beslissen maar het komt vandaag niet meer goed, al heeft Berry Heetebrij nog wel bijna de 4-2 op de schoen.
Ook Thomas Witte krijgt nog een prima kans maar ziet zijn schot gekeerd worden door de doelman.
Tegen elke logica in moet VHK nu maar hopen dat er niet al teveel blessuretijd bijgeteld gaat worden, en die vrees is niet ongegrond als Tollebeek in de ultieme slotfase nog dé kans krijgt op de gelijkmaker.
VHK mag echt de handen dicht knijpen als een bal die er op iedere training zal ingaan, nu voor een bijna leeg doel huizenhoog richting volkstuinen vliegt.
Met de hakken over de sloot weet VHK dan toch de zege veilig te stellen, als na een lange blessuretijd arbiter de Vries voor de laatste keer deze middag op zijn fluit blaast, en de VHK supporters opgelucht adem kunnen halen.
De eerste acht competitiewedstrijden allemaal winnen blijft, ook nu op een niveau lager, een ongekende prestatie en daarvoor verdienen de selectie en staf terecht alle credits.
De nieuwe status schept echter ook enige verplichtingen en dat kan het eigenlijk toch niet bestaan dat een 3-0 voorsprong bij rust zo moeizaam moet eindigen.
De zege is er dus duidelijk eentje die na afloop voor gemengde gevoelens zorgt, en stof tot nadenken zal geven bij de technische staf.
Volgende week zal VHK afreizen naar Arum, de eerste in de rij van verre uitwedstrijden die nog staan te wachten.
(aanvang overigens 14:45 uur)
Arum kreeg vandaag ruim klop van TOP’63 (5-0) en is terug te vinden aan de staart van de ranglijst.
Het verschil met VHK is maar liefst 17 punten, maar hopelijk heeft VHK na vandaag de wijze les geleerd dat dit niet bij voorbaat garantie is voor succes.
Tollebeek heeft uiteraard niets meer te verliezen en zal er zelf ook verbaasd over zijn dat het nog weer zo terug kan komen in de wedstrijd en opent vol de jacht op de gelijkmaker.
Het biedt tegelijkertijd VHK zeeën aan ruimte om toch de wedstrijd definitief te beslissen maar het komt vandaag niet meer goed, al heeft Berry Heetebrij nog wel bijna de 4-2 op de schoen.
Ook Thomas Witte krijgt nog een prima kans maar ziet zijn schot gekeerd worden door de doelman.
Tegen elke logica in moet VHK nu maar hopen dat er niet al teveel blessuretijd bijgeteld gaat worden, en die vrees is niet ongegrond als Tollebeek in de ultieme slotfase nog dé kans krijgt op de gelijkmaker.
VHK mag echt de handen dicht knijpen als een bal die er op iedere training zal ingaan, nu voor een bijna leeg doel huizenhoog richting volkstuinen vliegt.
Met de hakken over de sloot weet VHK dan toch de zege veilig te stellen, als na een lange blessuretijd arbiter de Vries voor de laatste keer deze middag op zijn fluit blaast, en de VHK supporters opgelucht adem kunnen halen.
De eerste acht competitiewedstrijden allemaal winnen blijft, ook nu op een niveau lager, een ongekende prestatie en daarvoor verdienen de selectie en staf terecht alle credits.
De nieuwe status schept echter ook enige verplichtingen en dat kan het eigenlijk toch niet bestaan dat een 3-0 voorsprong bij rust zo moeizaam moet eindigen.
De zege is er dus duidelijk eentje die na afloop voor gemengde gevoelens zorgt, en stof tot nadenken zal geven bij de technische staf.
Volgende week zal VHK afreizen naar Arum, de eerste in de rij van verre uitwedstrijden die nog staan te wachten.
(aanvang overigens 14:45 uur)
Arum kreeg vandaag ruim klop van TOP’63 (5-0) en is terug te vinden aan de staart van de ranglijst.
Het verschil met VHK is maar liefst 17 punten, maar hopelijk heeft VHK na vandaag de wijze les geleerd dat dit niet bij voorbaat garantie is voor succes.
VHK - Tollebeek 3-2 (3-0)
Opstelling VHK:
Aron Driesen; Henk Rook (77/Roy Rook), Jurrien Visscher, Robin v/d Linde, Wouter Rook (C); Ton Kroek (77/Rudolf Kooiker), Mark Kroek, Ruben Schuurman (80/Peter van Eerde); Thomas Witte, Berry Heetebrij, Tjalling Alons
Scheidsrechter: J. de Vries (Ens)
Gele Kaart: Robin v/d Linde, Peter van Eerde (VHK)
Toeschouwers: 150
Scoreverloop:
10. Tjalling Alons 1-0
33. Ruben Schuurman 2-0
36. Ton Kroek 3-0
61. Karel van Dijke 3-1
80. Martijn Wijsbeek 3-2
Bertus Rook, verslag
Opstelling VHK:
Aron Driesen; Henk Rook (77/Roy Rook), Jurrien Visscher, Robin v/d Linde, Wouter Rook (C); Ton Kroek (77/Rudolf Kooiker), Mark Kroek, Ruben Schuurman (80/Peter van Eerde); Thomas Witte, Berry Heetebrij, Tjalling Alons
Scheidsrechter: J. de Vries (Ens)
Gele Kaart: Robin v/d Linde, Peter van Eerde (VHK)
Toeschouwers: 150
Scoreverloop:
10. Tjalling Alons 1-0
33. Ruben Schuurman 2-0
36. Ton Kroek 3-0
61. Karel van Dijke 3-1
80. Martijn Wijsbeek 3-2
Bertus Rook, verslag