Verslag VHK - Olympia'28 (24-5-2024)
VHK 1 IS KAMPIOEN!
Dat het wedstrijdverslag dit weekend net iets later online staat dan gebruikelijk heeft een hele goede reden want VHK is KAMPIOEN geworden van de 4e klasse A!
Ook de verslaggever heeft uiteraard gedeeld in de feestvreugde na afloop, want dat de titel uitbundig is gevierd mag duidelijk zijn. Een feest dat er mocht zijn overigens, en om dit zeker als eerste te noemen: hulde aan alle VHK’ers die alles tot in de puntjes hebben voorbereid en geregeld!
Dat de titel groots is gevierd had natuurlijk te maken met het feit dat VHK wel vaker gepromoveerd is, maar een echt kampioenschap alweer van 27 jaar geleden was.
Maar het had er ook beslist mee te maken, dat VHK vandaag op de laatste speeldag zeker wel de nodige druk heeft gevoeld, en diep heeft moeten gaan, zeker toen het vlak voor tijd even helemaal dreigde mis te gaan.
Een ware thriller kun je de wedstrijd tegen Olympia dan ook wel noemen waar VHK vooraf wist dat een punt voldoende zou zijn.
Dat VHK echter niet met die insteek aan de wedstrijd zou beginnen had trainer Plessen al kenbaar gemaakt, en dat blijkt als VHK sterk aan de klus begint. De gasten uit Hasselt, die frank en vrij het seizoen kunnen beëindigen, worden direct met de rug tegen de muur gezet wat al de nodige dreigende momenten oplevert. Snel zaken doen lukt VHK echter niet, al krijgt met name Berry Heetebrij daar wel een aardige mogelijkheid voor.
Na een kwartier ontstaat er een soort status quo en worden er vooral veel duels op het middenveld uitgevochten. Het oogt zelfs een beetje tam, al komt VHK na een half uur wel weer tot een serieuze kans als Berry Heetebrij toch aardig vrij kan koppen, maar naast mikt.
Als het ondertussen al richting rust gaat, en de echte kansen schaars blijven, krijgt de wedstrijd toch een wending waar niemand van de VHK supporters op zit te wachten. Eerst is er nog een wel of niet penaltymoment als Christof Knobbe in de mangel wordt genomen, maar de scheidsrechter ziet niets in de buiteling, en de aanvaller gaat inderdaad wel iets te makkelijk naar de grond.
Veel erger is dat VHK op slag van rust zelfs op achterstand wordt gezet. Olympia heeft nog niet veel gevaar gesticht, maar weet nu uit een vrije trap wel toe te slaan als Ryan Hamstra wel erg makkelijk opduikt en van dichtbij raak kan koppen, en verdediging en keeper niet thuis geven. De vreugde uitbarsting die volgt op de treffer, maakt duidelijk hoe graag Olympia vanmiddag VHK een voet dwars wil zetten, en de paar aanwezige Ulu Spor supporters kunnen het thuisfront gerust stellen, dat VHK de klus echt op eigen kracht moet zien te klaren. En zoals het ook hoort natuurlijk.
VHK weet dus wat het te doen staat in de tweede helft, als Mark Kroek in de ploeg is gekomen voor broer Ton. De invaller geeft VHK nieuwe impulsen en de ploeg gaat meteen op jacht naar de broodnodige gelijkmaker. Die kan al snel na de hervatting vallen, maar het is een wonder dat dit niet gebeurt als een schot van Christof Knobbe met geluk van de lijn wordt gekeerd en de bal er ook niet in wil, uit de scrimmage die daarna ontstaat.
Na een dik uur wedstrijd krijgt VHK dan eindelijk wel wat het allang verdiend heeft, als Nick Weekamp met een voorzet Berry Heetebrij probeert te bereiken. Die bal is echter te kort en wordt dan recht voor de voeten van Jac Rook gekopt, die knap en beheerst wel raak schiet, en het sportpark in vuur en vlam zet.
VHK is nu virtueel kampioen maar ging deze wedstrijd in met twee punten voorsprong, en zal ook de competitie met die voorsprong willen eindigen. Het is sowieso niet verstandig om nu achteruit te gaan lopen, en VHK gaat dan ook op jacht naar meer zekerheid.
Die komt bijna als Christof Knobbe een harde pegel van zijn voet laat vertrekken, een deel van het publiek al juicht, maar het is optisch bedrog als slechts het zijnet wordt geraakt.
Als VHK dan nog een paar keer nalaat het duel in het slot te gooien, is het nog even schrikken als nu een deel van het Olympia publiek aan een treffer denkt, maar een gevaarlijk schot niet in, maar op het dak van het doel beland.
De nervositeit neemt met het verder verstrijken van de tijd nu toch ongewild weer iets toe, en VHK hinkt logischerwijs een beetje op twee gedachten. Dat de stress ook een beetje op de spieren slaat, blijkt uit een paar kramp gevallen, iets wat echt zeldzaam is bij de doorgaans zo conditioneel sterke selectie.
Het is nu echt een kwestie van standhouden om in ieder geval deze 1-1 stand over de streep te trekken.
Tot de 85e minuut aanbreekt en iedereen de schrik om het hart slaat. Weer is een Olympia vrije trap, notabene van eigen helft genomen, de aanleiding als deze dus lang onderweg is, en via het hoofd van spits van den Berg wordt binnen gekopt.
Een mokerslag van jewelste en menig supporter ziet dit niet meer goed komen.
Maar hoe snel de lach ook weer kan terugkeren, blijkt amper een minuut later als VHK razendsnel ook weer langszij komt.
Of het helemaal bewust gebeurt doet er niet toe, maar Mark Kroek weet de bal bij Edward Rook te krijgen die zorgt voor zijn allerbelangrijkste treffer van het seizoen. Het zal zo moeten zijn dat de doorgaans betrouwbare sluitpost van Olympia zich laat verrassen, en de bal tussen de benen door laat glippen.
Monnikenmolen is andermaal in extase, en de kers op de taart moet dan nog volgen.
VHK stelt namelijk in de slotminuut de titel helemaal veilig als de zege ook nog gepakt wordt. Edward Rook ramt met een machtige uithaal vol de paal, als vervolgens de rebound voor het been van Roy Rook komt die net koud in het veld staat. Met wat fortuin en met zijn eerste balcontact is de invaller het middelpunt van de ongekende feestvreugde die dan samen met het publiek losbarst.
VHK is kampioen, en krijgt op de slotdag dan toch de ultieme beloning voor een seizoen keihard werken en teamgeest.
Dat is zeker een verdienste van de gehele technische staf, die het maximale uit deze selectie heeft weten te halen, en er een (h)echt team van heeft weten te smeden, ook toen gedurende het seizoen een aantal spelers langdurig wegvielen. Ook de rol van het tweede elftal mag genoemd worden dat zich altijd loyaal heeft opgesteld richting het vlaggenschip van VHK, en zelf straks nog mag deelnemen aan de nacompetitie voor promotie.
Ondanks dat er vandaag even een gitzwart scenario in de lucht hing, wordt het seizoen zo toch in stijl afgesloten, waar het ook al zo spectaculair was begonnen met de onwaarschijnlijke 6-6 tegen Nagele.
En de titel komt VHK ook toe. Wie aan het einde van de rit de meeste punten heeft verzameld is altijd al de terechte kampioen, al had VHK het zichzelf wat makkelijker kunnen maken als het niet drie keer een zege in de laatste minuten had weggegeven.
Het team van Plessen en rechterhand van ‘t Westeinde, was in elk geval de meest productieve ploeg met een gemiddelde van 3,3 treffers per wedstrijd, en verloor slechts 2 duels. Beide op vreemde bodem, want op eigen Monnikenmolen bleef VHK ongeslagen.
Volgend seizoen wacht dus een nieuwe uitdaging in de derde klasse, die sinds de laatste paar seizoenen van verstrekte degradatie, er een stuk sterker op is geworden.
Het eerste doel zal dan ook zijn om het verblijf langer te laten duren dan na de (nacompetitie)promotie in 2022.
In welke 3e klasse VHK volgend seizoen gaat uitkomen is nu nog niet te voorspellen, en dus iets van latere zorg, al maakt het district best wel veel uit.
Het is nu eerst nog lang nagenieten van deze welverdiende titel, al is het ook een beetje wennen dat het seizoen er nu echt al op zit.
De laatste 3 seizoenen werd het VHK seizoen steevast wel verlengd met extra wedstrijden in alle vormen van nacompetitie, maar dit voelt uiteraard een stuk beter.
Alle supporters worden bedankt voor hun onmisbare ondersteuning, zowel thuis als uit, en hopelijk zien we iedereen volgend seizoen weer langs de lijn terug!
Ook de verslaggever heeft uiteraard gedeeld in de feestvreugde na afloop, want dat de titel uitbundig is gevierd mag duidelijk zijn. Een feest dat er mocht zijn overigens, en om dit zeker als eerste te noemen: hulde aan alle VHK’ers die alles tot in de puntjes hebben voorbereid en geregeld!
Dat de titel groots is gevierd had natuurlijk te maken met het feit dat VHK wel vaker gepromoveerd is, maar een echt kampioenschap alweer van 27 jaar geleden was.
Maar het had er ook beslist mee te maken, dat VHK vandaag op de laatste speeldag zeker wel de nodige druk heeft gevoeld, en diep heeft moeten gaan, zeker toen het vlak voor tijd even helemaal dreigde mis te gaan.
Een ware thriller kun je de wedstrijd tegen Olympia dan ook wel noemen waar VHK vooraf wist dat een punt voldoende zou zijn.
Dat VHK echter niet met die insteek aan de wedstrijd zou beginnen had trainer Plessen al kenbaar gemaakt, en dat blijkt als VHK sterk aan de klus begint. De gasten uit Hasselt, die frank en vrij het seizoen kunnen beëindigen, worden direct met de rug tegen de muur gezet wat al de nodige dreigende momenten oplevert. Snel zaken doen lukt VHK echter niet, al krijgt met name Berry Heetebrij daar wel een aardige mogelijkheid voor.
Na een kwartier ontstaat er een soort status quo en worden er vooral veel duels op het middenveld uitgevochten. Het oogt zelfs een beetje tam, al komt VHK na een half uur wel weer tot een serieuze kans als Berry Heetebrij toch aardig vrij kan koppen, maar naast mikt.
Als het ondertussen al richting rust gaat, en de echte kansen schaars blijven, krijgt de wedstrijd toch een wending waar niemand van de VHK supporters op zit te wachten. Eerst is er nog een wel of niet penaltymoment als Christof Knobbe in de mangel wordt genomen, maar de scheidsrechter ziet niets in de buiteling, en de aanvaller gaat inderdaad wel iets te makkelijk naar de grond.
Veel erger is dat VHK op slag van rust zelfs op achterstand wordt gezet. Olympia heeft nog niet veel gevaar gesticht, maar weet nu uit een vrije trap wel toe te slaan als Ryan Hamstra wel erg makkelijk opduikt en van dichtbij raak kan koppen, en verdediging en keeper niet thuis geven. De vreugde uitbarsting die volgt op de treffer, maakt duidelijk hoe graag Olympia vanmiddag VHK een voet dwars wil zetten, en de paar aanwezige Ulu Spor supporters kunnen het thuisfront gerust stellen, dat VHK de klus echt op eigen kracht moet zien te klaren. En zoals het ook hoort natuurlijk.
VHK weet dus wat het te doen staat in de tweede helft, als Mark Kroek in de ploeg is gekomen voor broer Ton. De invaller geeft VHK nieuwe impulsen en de ploeg gaat meteen op jacht naar de broodnodige gelijkmaker. Die kan al snel na de hervatting vallen, maar het is een wonder dat dit niet gebeurt als een schot van Christof Knobbe met geluk van de lijn wordt gekeerd en de bal er ook niet in wil, uit de scrimmage die daarna ontstaat.
Na een dik uur wedstrijd krijgt VHK dan eindelijk wel wat het allang verdiend heeft, als Nick Weekamp met een voorzet Berry Heetebrij probeert te bereiken. Die bal is echter te kort en wordt dan recht voor de voeten van Jac Rook gekopt, die knap en beheerst wel raak schiet, en het sportpark in vuur en vlam zet.
VHK is nu virtueel kampioen maar ging deze wedstrijd in met twee punten voorsprong, en zal ook de competitie met die voorsprong willen eindigen. Het is sowieso niet verstandig om nu achteruit te gaan lopen, en VHK gaat dan ook op jacht naar meer zekerheid.
Die komt bijna als Christof Knobbe een harde pegel van zijn voet laat vertrekken, een deel van het publiek al juicht, maar het is optisch bedrog als slechts het zijnet wordt geraakt.
Als VHK dan nog een paar keer nalaat het duel in het slot te gooien, is het nog even schrikken als nu een deel van het Olympia publiek aan een treffer denkt, maar een gevaarlijk schot niet in, maar op het dak van het doel beland.
De nervositeit neemt met het verder verstrijken van de tijd nu toch ongewild weer iets toe, en VHK hinkt logischerwijs een beetje op twee gedachten. Dat de stress ook een beetje op de spieren slaat, blijkt uit een paar kramp gevallen, iets wat echt zeldzaam is bij de doorgaans zo conditioneel sterke selectie.
Het is nu echt een kwestie van standhouden om in ieder geval deze 1-1 stand over de streep te trekken.
Tot de 85e minuut aanbreekt en iedereen de schrik om het hart slaat. Weer is een Olympia vrije trap, notabene van eigen helft genomen, de aanleiding als deze dus lang onderweg is, en via het hoofd van spits van den Berg wordt binnen gekopt.
Een mokerslag van jewelste en menig supporter ziet dit niet meer goed komen.
Maar hoe snel de lach ook weer kan terugkeren, blijkt amper een minuut later als VHK razendsnel ook weer langszij komt.
Of het helemaal bewust gebeurt doet er niet toe, maar Mark Kroek weet de bal bij Edward Rook te krijgen die zorgt voor zijn allerbelangrijkste treffer van het seizoen. Het zal zo moeten zijn dat de doorgaans betrouwbare sluitpost van Olympia zich laat verrassen, en de bal tussen de benen door laat glippen.
Monnikenmolen is andermaal in extase, en de kers op de taart moet dan nog volgen.
VHK stelt namelijk in de slotminuut de titel helemaal veilig als de zege ook nog gepakt wordt. Edward Rook ramt met een machtige uithaal vol de paal, als vervolgens de rebound voor het been van Roy Rook komt die net koud in het veld staat. Met wat fortuin en met zijn eerste balcontact is de invaller het middelpunt van de ongekende feestvreugde die dan samen met het publiek losbarst.
VHK is kampioen, en krijgt op de slotdag dan toch de ultieme beloning voor een seizoen keihard werken en teamgeest.
Dat is zeker een verdienste van de gehele technische staf, die het maximale uit deze selectie heeft weten te halen, en er een (h)echt team van heeft weten te smeden, ook toen gedurende het seizoen een aantal spelers langdurig wegvielen. Ook de rol van het tweede elftal mag genoemd worden dat zich altijd loyaal heeft opgesteld richting het vlaggenschip van VHK, en zelf straks nog mag deelnemen aan de nacompetitie voor promotie.
Ondanks dat er vandaag even een gitzwart scenario in de lucht hing, wordt het seizoen zo toch in stijl afgesloten, waar het ook al zo spectaculair was begonnen met de onwaarschijnlijke 6-6 tegen Nagele.
En de titel komt VHK ook toe. Wie aan het einde van de rit de meeste punten heeft verzameld is altijd al de terechte kampioen, al had VHK het zichzelf wat makkelijker kunnen maken als het niet drie keer een zege in de laatste minuten had weggegeven.
Het team van Plessen en rechterhand van ‘t Westeinde, was in elk geval de meest productieve ploeg met een gemiddelde van 3,3 treffers per wedstrijd, en verloor slechts 2 duels. Beide op vreemde bodem, want op eigen Monnikenmolen bleef VHK ongeslagen.
Volgend seizoen wacht dus een nieuwe uitdaging in de derde klasse, die sinds de laatste paar seizoenen van verstrekte degradatie, er een stuk sterker op is geworden.
Het eerste doel zal dan ook zijn om het verblijf langer te laten duren dan na de (nacompetitie)promotie in 2022.
In welke 3e klasse VHK volgend seizoen gaat uitkomen is nu nog niet te voorspellen, en dus iets van latere zorg, al maakt het district best wel veel uit.
Het is nu eerst nog lang nagenieten van deze welverdiende titel, al is het ook een beetje wennen dat het seizoen er nu echt al op zit.
De laatste 3 seizoenen werd het VHK seizoen steevast wel verlengd met extra wedstrijden in alle vormen van nacompetitie, maar dit voelt uiteraard een stuk beter.
Alle supporters worden bedankt voor hun onmisbare ondersteuning, zowel thuis als uit, en hopelijk zien we iedereen volgend seizoen weer langs de lijn terug!
Verslag: Bertus Rook
VHK - Olympia'28 3-2 (0-1)
VHK:
Aron Driesen; Ryan Stam, Justin Vis, Karlo Naberman, René de Graaf; Jac Rook (Bert Smit), Nick Weekamp, Edward Rook (Lars de Jonge), Ton Kroek (C) (Mark Kroek); Berry Heetebrij, Christof Knobbe (Roy Rook)
Scheidsrechter: T. van der Heijden (Zuidlaren)
Assistent-scheidsrechter VHK: Theo Knobbe
Gele Kaart(en): Patrick Reuvekamp (Olympia'28)
Toeschouwers: 500
Scoreverloop:
44. Ryan Hamstra 0-1
62. Jac Rook 1-1
85. Thijmen van den Berg 1-2
86. Edward Rook 2-2
89. Roy Rook 3-2
Bijzonderheid: VHK kampioen
VHK:
Aron Driesen; Ryan Stam, Justin Vis, Karlo Naberman, René de Graaf; Jac Rook (Bert Smit), Nick Weekamp, Edward Rook (Lars de Jonge), Ton Kroek (C) (Mark Kroek); Berry Heetebrij, Christof Knobbe (Roy Rook)
Scheidsrechter: T. van der Heijden (Zuidlaren)
Assistent-scheidsrechter VHK: Theo Knobbe
Gele Kaart(en): Patrick Reuvekamp (Olympia'28)
Toeschouwers: 500
Scoreverloop:
44. Ryan Hamstra 0-1
62. Jac Rook 1-1
85. Thijmen van den Berg 1-2
86. Edward Rook 2-2
89. Roy Rook 3-2
Bijzonderheid: VHK kampioen
