Verslag VHK - HTC, Finale Nacompetitie (18-6-2022)
VHK weer terug naar de Derde Klasse!
En dan mag VHK zich vanaf nu weer derdeklasser noemen!
Wat een grandioze prestatie om terug te keren naar het niveau waaruit het in 2016 verdween, en waar de club weer zo graag naar toe wou.
De doelstelling om dit seizoen in ieder geval een nacompetitie plek te bemachtigen is hiermee ruimschoots overtroffen, nacompetitie die pas op de allerlaatste speeldag definitief werd, maar waarvoor de echte basis een week eerder was gelegd dankzij een puike overwinning bij CSV'28.
VHK begon aan het toetje van het seizoen, in de wetenschap dat er een naam was hoog te houden want alle eerdere edities uit het verleden om promotie, waren even zo vaak succesvol geweest. Aan de andere kant zou het van wedstrijd tot wedstrijd bekeken gaan worden en waren het gewoon drie finales op rij in één week tijd.
Het was even een kleine domper dat de eerste ronde niet kon worden overgeslagen, achteraf kun je stellen dat er alleen maar meer toegewerkt kon worden naar dat ene ultieme doel.
Met een werkelijk subliem eindresultaat als gevolg, zeer verdiend en waar hard voor gewerkt is door natuurlijk de selectie en technische staf, maar eigenlijk door heel de club die altijd gezorgd heeft voor de perfecte randvoorwaarden waarmee het allemaal begint.
Chapeau voor iedereen die daar zijn of haar steentje aan heeft bijgedragen. En wat te denken van de geweldige ondersteuning van de supporters die VHK de laatste wedstrijden ondervond, en die zeker ook hebben bijgedragen aan dit succes.
En dan moest er vanmiddag natuurlijk eerst nog een finale gespeeld worden. Tegen een derdeklasser met hele andere belangen want HTC had het zwaard van Damocles boven het hoofd hangen van een gang naar de 4e klasse, uitgerekend in het jaar dat club 75 jaar bestaat.
De ploeg van Arjen Plessen (die vooraf uitgebreid de tijd nam om veel oude VHK bekenden een hand te schudden), had het nog niet zo slecht gedaan, maar de 28 punten waren toch niet genoeg geweest voor rechtstreekse handhaving.
Een tegenstander dus die niet zomaar even opzij gezet zou gaan worden en simpelweg toch een heel seizoen op een hoger niveau heeft geacteerd.
Het is warm en benauwd in Meppel waar lekker veel toeschouwers langs de lijn staan en de VHK supporters vooral op de tribune achter de eigen dug-out te zien, en zeker te horen zijn.
Edwin Duim begint al weken met dezelfde basiself, en heeft na dinsdagavond uiteraard geen reden om daar vandaag vanaf te wijken. Iedereen is fit en VHK heeft de luxe van een goedgevulde bank, met allemaal spelers die ook in basis niet zouden misstaan.
Finales staan er niet perse om bekend ook altijd goed te zijn, de spanning zit er bij iedereen toch danig op en de benen worden ook steeds sneller gevoeld nu de wedstrijden elkaar in rap tempo opvolgen.
In de eerste helft doen de ploegen niet veel voor elkaar onder, HTC laat de bal wat makkelijker rondgaan en probeert veelvuldig een lange bal achter de laatste linie van VHK te leggen. Echt ontbranden doet de wedstrijd nog niet gelijk, ook niet als VHK al snel de luxe heeft van een vroege voorsprong. Nadat Roy Rook net daarvoor via een corner met het hoofd voor het eerste gevaar heeft gezorgd is het een paar minuten later wel raak. Een halve omhaal van VHK belandt tegen een Zwolse hand en de arbiter wijst resoluut naar de stip.
De penalty is nog niet zomaar genomen, achter het doel staan de HTC supporters het vuurtje op te stoken, de bal wil maar niet precies op de stip blijven liggen, maar vaste nemer Edward Rook is niet uit zijn concentratie te halen en schiet opnieuw feilloos VHK op de belangrijke voorsprong.
Een eerste tik is uitgedeeld, maar brengt VHK nog niet de nodige rust want het blijft een nerveuze wedstrijd en lang genieten van de voorsprong kan VHK dan ook niet. Vijf minuten later is het weer gelijk en het mag een regelrecht cadeautje genoemd worden.
Defensief ziet het er bepaald niet goed uit bij VHK en Justiana profiteert.
Wedstrijd weer in evenwicht, en dat geldt ook voor het verdere verloop van de eerste helft waarin beide ploegen nog wat speldenprikken uitdelen maar het publiek verder nog niet weer in vervoering brengen.
De tweede helft is nog maar net onderweg als VHK een domper krijgt te verwerken als aanvoerder Ton Kroek aan zijn knie geblesseerd raakt en niet verder kan. Christof Knobbe maakt zijn opwachting en VHK moet het iets anders gaan neerzetten.
Dit wordt goed opgepakt, maar echt swingend wil de wedstrijd nog steeds niet worden. De belangen zijn te groot en ook de hitte begint steeds meer zijn tol te eisen, met in het achterhoofd dat een verlenging ook nog tot een reële mogelijkheid behoort.
Roy Rook wordt dan afgelost door Mark Kroek, die zich de laatste tijd zal hebben zitten te verbijten op de bank maar kan terugzien op een paar prima invalbeurten. Ook vandaag is er een sleutelrol voor de middenvelder weggelegd als de wedstrijd na een minuut of 70 echt een beetje loskomt.
Tot dan hebben beide ploegen het met wat kleine mogelijkheden moeten doen, maar als HTC wat meer het heft in handen neemt kijkt VHK een paar keer diep de afgrond in.
Zo lijkt een snelle Zwolse counter VHK fataal te worden maar de vrije schietkans die er uiteindelijk op volgt is van dusdanige kwaliteit dat Aron Driesen nog voor opluchting weet te zorgen, al blijft de bal via de doelman nog voor de doellijn hangen waarna de definitieve opruiming volgt.
Niet veel later wankelt VHK nog wat meer als HTC er weer makkelijk doorsnijdt en een werkelijk mega kans om zeep helpt. Voor een gapend leeg doel wordt het onmogelijke gepresteerd door de bal onbesuisd over te schieten.
VHK zwijnt zoals het dit seizoen nog niet eerder heeft meegemaakt, en dan treedt een oude voetbalwet nog maar weer eens in werking. Wie zelf de kansen niet maakt krijgt vroeg of laat de rekening gepresenteerd, al hoeft HTC er in dit geval niet zo lang op te wachten.
VHK heeft namelijk even later, als het van de schrik is bekomen, de mooiste aanval van het seizoen voor het laatst en voor het meest belangrijke moment bewaard.
Het is Chris Oosterhoff die de aanval zelf opzet met Mark Kroek, die een ragfijne pass in huis heeft op Christof Knobbe. Die zet de aanval door met een goede lage voorzet, en het overstapje dat Edward Rook vervolgens maakt is fenomenaal waar Chris Oosterhoff klaarstaat om de bal hard, zuiver en als een echte spits tegen de touwen te rammen. Wat een schitterend mooi moment voor de jonge verdediger die zich gaandeweg het seizoen geruisloos in de basis heeft gespeeld en daarna altijd een zekerheid is geweest.
En wat een moment voor VHK om nu toe te slaan want het was iedereen allang duidelijk dat de wedstrijd zodanig op slot zat, dat wie nu de goal ging maken, goud in handen kreeg. Christof Knobbe kan het duel dan even later echt gaan afmaken maar wat afgelopen dinsdag wel lukte, lukt nu niet als de keeper de sterkste blijkt.
Nu standhouden de laatste zware minuten van het seizoen, mooi hoeft het allang niet meer en met alles wat het in zich heeft doet het conditionele sterke VHK dit dan ook.
Weer heeft VHK het geflikt: het winnen van een nacompetitie finale, wat een prachtige bekroning betekent op een al even prachtig seizoen! Volgend seizoen weer in de derde klasse! Iets wat heel onze club die toch al in al zijn geledingen goed bezig is, weer een extra boost zal geven.
In welk district VHK volgend seizoen gaat uitkomen is van latere zorg en vooral afhankelijk van de grillen van de KNVB.
Zowel de Oostelijke als de Noordelijke derde klasse zijn mooie competities om in uit te mogen komen, en voor een club als VHK dat geografisch gezien tussen beide districten hangt, is het toch weer altijd de vraag wat het gaat worden.
Wat wel zeker is dat de selectie van VHK ook volgend seizoen in tact blijft. De jonge groep met een paar meer ervaren krachten is nog lang niet over de houdbaarheidsdatum heen en kan nog verder groeien om hopelijk voor langere tijd een stabiele derdeklasser te blijven.
Nu eerst lekker lang nagenieten van dit nieuwe hoogtepunt van en voor heel VHK, en iedereen straks een welverdiende vakantie toegewenst!
Alle VHK supporters, volgers en lezers namens de selectie en technische staf veel dank, en tot volgend seizoen!
Wat een grandioze prestatie om terug te keren naar het niveau waaruit het in 2016 verdween, en waar de club weer zo graag naar toe wou.
De doelstelling om dit seizoen in ieder geval een nacompetitie plek te bemachtigen is hiermee ruimschoots overtroffen, nacompetitie die pas op de allerlaatste speeldag definitief werd, maar waarvoor de echte basis een week eerder was gelegd dankzij een puike overwinning bij CSV'28.
VHK begon aan het toetje van het seizoen, in de wetenschap dat er een naam was hoog te houden want alle eerdere edities uit het verleden om promotie, waren even zo vaak succesvol geweest. Aan de andere kant zou het van wedstrijd tot wedstrijd bekeken gaan worden en waren het gewoon drie finales op rij in één week tijd.
Het was even een kleine domper dat de eerste ronde niet kon worden overgeslagen, achteraf kun je stellen dat er alleen maar meer toegewerkt kon worden naar dat ene ultieme doel.
Met een werkelijk subliem eindresultaat als gevolg, zeer verdiend en waar hard voor gewerkt is door natuurlijk de selectie en technische staf, maar eigenlijk door heel de club die altijd gezorgd heeft voor de perfecte randvoorwaarden waarmee het allemaal begint.
Chapeau voor iedereen die daar zijn of haar steentje aan heeft bijgedragen. En wat te denken van de geweldige ondersteuning van de supporters die VHK de laatste wedstrijden ondervond, en die zeker ook hebben bijgedragen aan dit succes.
En dan moest er vanmiddag natuurlijk eerst nog een finale gespeeld worden. Tegen een derdeklasser met hele andere belangen want HTC had het zwaard van Damocles boven het hoofd hangen van een gang naar de 4e klasse, uitgerekend in het jaar dat club 75 jaar bestaat.
De ploeg van Arjen Plessen (die vooraf uitgebreid de tijd nam om veel oude VHK bekenden een hand te schudden), had het nog niet zo slecht gedaan, maar de 28 punten waren toch niet genoeg geweest voor rechtstreekse handhaving.
Een tegenstander dus die niet zomaar even opzij gezet zou gaan worden en simpelweg toch een heel seizoen op een hoger niveau heeft geacteerd.
Het is warm en benauwd in Meppel waar lekker veel toeschouwers langs de lijn staan en de VHK supporters vooral op de tribune achter de eigen dug-out te zien, en zeker te horen zijn.
Edwin Duim begint al weken met dezelfde basiself, en heeft na dinsdagavond uiteraard geen reden om daar vandaag vanaf te wijken. Iedereen is fit en VHK heeft de luxe van een goedgevulde bank, met allemaal spelers die ook in basis niet zouden misstaan.
Finales staan er niet perse om bekend ook altijd goed te zijn, de spanning zit er bij iedereen toch danig op en de benen worden ook steeds sneller gevoeld nu de wedstrijden elkaar in rap tempo opvolgen.
In de eerste helft doen de ploegen niet veel voor elkaar onder, HTC laat de bal wat makkelijker rondgaan en probeert veelvuldig een lange bal achter de laatste linie van VHK te leggen. Echt ontbranden doet de wedstrijd nog niet gelijk, ook niet als VHK al snel de luxe heeft van een vroege voorsprong. Nadat Roy Rook net daarvoor via een corner met het hoofd voor het eerste gevaar heeft gezorgd is het een paar minuten later wel raak. Een halve omhaal van VHK belandt tegen een Zwolse hand en de arbiter wijst resoluut naar de stip.
De penalty is nog niet zomaar genomen, achter het doel staan de HTC supporters het vuurtje op te stoken, de bal wil maar niet precies op de stip blijven liggen, maar vaste nemer Edward Rook is niet uit zijn concentratie te halen en schiet opnieuw feilloos VHK op de belangrijke voorsprong.
Een eerste tik is uitgedeeld, maar brengt VHK nog niet de nodige rust want het blijft een nerveuze wedstrijd en lang genieten van de voorsprong kan VHK dan ook niet. Vijf minuten later is het weer gelijk en het mag een regelrecht cadeautje genoemd worden.
Defensief ziet het er bepaald niet goed uit bij VHK en Justiana profiteert.
Wedstrijd weer in evenwicht, en dat geldt ook voor het verdere verloop van de eerste helft waarin beide ploegen nog wat speldenprikken uitdelen maar het publiek verder nog niet weer in vervoering brengen.
De tweede helft is nog maar net onderweg als VHK een domper krijgt te verwerken als aanvoerder Ton Kroek aan zijn knie geblesseerd raakt en niet verder kan. Christof Knobbe maakt zijn opwachting en VHK moet het iets anders gaan neerzetten.
Dit wordt goed opgepakt, maar echt swingend wil de wedstrijd nog steeds niet worden. De belangen zijn te groot en ook de hitte begint steeds meer zijn tol te eisen, met in het achterhoofd dat een verlenging ook nog tot een reële mogelijkheid behoort.
Roy Rook wordt dan afgelost door Mark Kroek, die zich de laatste tijd zal hebben zitten te verbijten op de bank maar kan terugzien op een paar prima invalbeurten. Ook vandaag is er een sleutelrol voor de middenvelder weggelegd als de wedstrijd na een minuut of 70 echt een beetje loskomt.
Tot dan hebben beide ploegen het met wat kleine mogelijkheden moeten doen, maar als HTC wat meer het heft in handen neemt kijkt VHK een paar keer diep de afgrond in.
Zo lijkt een snelle Zwolse counter VHK fataal te worden maar de vrije schietkans die er uiteindelijk op volgt is van dusdanige kwaliteit dat Aron Driesen nog voor opluchting weet te zorgen, al blijft de bal via de doelman nog voor de doellijn hangen waarna de definitieve opruiming volgt.
Niet veel later wankelt VHK nog wat meer als HTC er weer makkelijk doorsnijdt en een werkelijk mega kans om zeep helpt. Voor een gapend leeg doel wordt het onmogelijke gepresteerd door de bal onbesuisd over te schieten.
VHK zwijnt zoals het dit seizoen nog niet eerder heeft meegemaakt, en dan treedt een oude voetbalwet nog maar weer eens in werking. Wie zelf de kansen niet maakt krijgt vroeg of laat de rekening gepresenteerd, al hoeft HTC er in dit geval niet zo lang op te wachten.
VHK heeft namelijk even later, als het van de schrik is bekomen, de mooiste aanval van het seizoen voor het laatst en voor het meest belangrijke moment bewaard.
Het is Chris Oosterhoff die de aanval zelf opzet met Mark Kroek, die een ragfijne pass in huis heeft op Christof Knobbe. Die zet de aanval door met een goede lage voorzet, en het overstapje dat Edward Rook vervolgens maakt is fenomenaal waar Chris Oosterhoff klaarstaat om de bal hard, zuiver en als een echte spits tegen de touwen te rammen. Wat een schitterend mooi moment voor de jonge verdediger die zich gaandeweg het seizoen geruisloos in de basis heeft gespeeld en daarna altijd een zekerheid is geweest.
En wat een moment voor VHK om nu toe te slaan want het was iedereen allang duidelijk dat de wedstrijd zodanig op slot zat, dat wie nu de goal ging maken, goud in handen kreeg. Christof Knobbe kan het duel dan even later echt gaan afmaken maar wat afgelopen dinsdag wel lukte, lukt nu niet als de keeper de sterkste blijkt.
Nu standhouden de laatste zware minuten van het seizoen, mooi hoeft het allang niet meer en met alles wat het in zich heeft doet het conditionele sterke VHK dit dan ook.
Weer heeft VHK het geflikt: het winnen van een nacompetitie finale, wat een prachtige bekroning betekent op een al even prachtig seizoen! Volgend seizoen weer in de derde klasse! Iets wat heel onze club die toch al in al zijn geledingen goed bezig is, weer een extra boost zal geven.
In welk district VHK volgend seizoen gaat uitkomen is van latere zorg en vooral afhankelijk van de grillen van de KNVB.
Zowel de Oostelijke als de Noordelijke derde klasse zijn mooie competities om in uit te mogen komen, en voor een club als VHK dat geografisch gezien tussen beide districten hangt, is het toch weer altijd de vraag wat het gaat worden.
Wat wel zeker is dat de selectie van VHK ook volgend seizoen in tact blijft. De jonge groep met een paar meer ervaren krachten is nog lang niet over de houdbaarheidsdatum heen en kan nog verder groeien om hopelijk voor langere tijd een stabiele derdeklasser te blijven.
Nu eerst lekker lang nagenieten van dit nieuwe hoogtepunt van en voor heel VHK, en iedereen straks een welverdiende vakantie toegewenst!
Alle VHK supporters, volgers en lezers namens de selectie en technische staf veel dank, en tot volgend seizoen!
Verslag: Bertus Rook
VHK - HTC (Finale NC) 2-1 (1-1)
Terrein: MSC, Meppel
VHK:
Aron Driesen; Chris Oosterhoff, Jurrien Visscher, Henk Rook, Rienk Winter; Ton Kroek (C) (50/Christof Knobbe), Harne Lassche, Jac Rook; Roy Rook (70/Mark Kroek), Edward Rook, Ryan Stam
Scheidsrechter: J. Schoonhoven
Assistenten: M. Landman | N. Mulder
Gele kaart: Harne Lassche, Jurrien Visscher (VHK); T. Korenromp, S. de Weerd (HTC)
Toeschouwers: 500
Scoreverloop:
15. Edward Rook 1-0 (strafschop)
19. Q. Justiana 1-1
78. Chris Oosterhoff 2-1
Bijzonderheden:
VHK Promoveert naar de 3e klasse.
HTC degradeert naar de 4e klasse.
Terrein: MSC, Meppel
VHK:
Aron Driesen; Chris Oosterhoff, Jurrien Visscher, Henk Rook, Rienk Winter; Ton Kroek (C) (50/Christof Knobbe), Harne Lassche, Jac Rook; Roy Rook (70/Mark Kroek), Edward Rook, Ryan Stam
Scheidsrechter: J. Schoonhoven
Assistenten: M. Landman | N. Mulder
Gele kaart: Harne Lassche, Jurrien Visscher (VHK); T. Korenromp, S. de Weerd (HTC)
Toeschouwers: 500
Scoreverloop:
15. Edward Rook 1-0 (strafschop)
19. Q. Justiana 1-1
78. Chris Oosterhoff 2-1
Bijzonderheden:
VHK Promoveert naar de 3e klasse.
HTC degradeert naar de 4e klasse.
