Verslag VHK - FC Wolvega (31-3-2018)
Na een indrukwekkende minuut stilte op alle drie velden tegelijkertijd, moest VHK er vandaag dan toch maar weer staan in de wedstrijd tegen FC Wolvega.
Na de dramatische gebeurtenis was het maar de vraag hoe de selectie het weer zou oppakken, en dat tegen een tegenstander die er samen met SVM dit seizoen toch wel een stukje bovenuit steekt.
Dat had VHK eerder dit seizoen ondervonden toen het redelijk kansloos met een grote nederlaag naar huis werd gestuurd.
Maar VHK is ondertussen duidelijk gegroeid, en Wolvega had vorig week nog verrassend punten gemorst tegen Heeg.
Bovendien kende Wolvega nogal wat personele problemen, al is dit bijna wel zeker dan nog altijd makkelijker op te vangen als VHK op haar beurt de selectie ook niet helemaal compleet heeft.
Vaste waarden Ton Kroek en Wouter Rook ontbreken wat Harmen Slot weer een basisplaats oplevert, dit keer op het middenveld.
Een rol overigens die hij vandaag op een prima manier weet in te vullen, zoals alle VHK’ers naar behoren spelen.
Na een redelijk gelijkopgaande eerste kwartier, waar VHK wel een keer met de schrik vrij komt, is het Wolvega dat langzaam maar zeker de regie naar zich toe trekt. Het levert de bezoekers nog wat meer kansen op terwijl VHK het moet hebben van een spaarzame uitval en alleen via Gert Wind en Ryan Stam nog een keer wat dreiging laat zien.
Tot een treffer komt het echter niet in het eerste bedrijf, ook niet als arbiter Zwart het voordeel van de twijfel het vaakst aan de bezoekers gunt en Aron Driesen nog een paar keer handelend moet optreden bij een gevaarlijke vrije trap.
De tweede helft is nog maar een paar minuten onderweg als het ongewijzigde VHK goed wegkomt als de bezoekers een ultieme kans op de voorsprong knullig om zeep helpt.
Ook daarna wordt VHK steviger met de rug tegen de muur gezet maar mede dankzij het goede verdedigende werk (met als uitblinkers aanvoerder Jan van Benthem en ook Henri Boxum) weet VHK nog een tijdje stand te houden, alvorens het na een uur spelen toch moet capituleren.
Er is wel een presentje van de scheidsrechter voor nodig als er nauwelijks iets gebeurd wat een fluitsignaal rechtvaardigt en Wolvega op randje zestien mag aanleggen voor een vrije trap. De harde trap vliegt door de muur en de verder degelijk keepende Aron Driesen had misschien nu iets meer kunnen doen maar ziet de bal te laat en tevens ook onder hem doorgaan: 0-1.
Een zure tegentreffer, maar ook het sein voor de thuisploeg om nog een keer extra de rug te rechten.
Dat levert een sterke fase op voor VHK al blijft de echt opgelegde kans vooralsnog uit en wordt er misschien net iets te lang gewacht met het brengen van Henri Vis.
Uiteindelijk offert Johan Knoll verdediger Jurrien Visscher op voor de extra aanvallende impulsen van Vis, maar lang duurt het optreden van de routinier niet. Het zou zomaar eens zijn laatste optreden in de hoofdmacht kunnen zijn geweest als hij er na 5 minuten al weer geblesseerd af moet.
VHK probeert dan nog wel met alles wat het in zich heeft om tot de gelijkmaker te komen, terwijl Wolvega aan de andere kant nalaat het duel definitief te beslissen.
VHK is vlak voor tijd nog een keer dichtbij als Ryan Stam vrij kan uithalen, maar zijn schot mist alle venijn en belandt tegen de doelman.
Veel valt VHK niet te verwijten als het uiteindelijk genoegen moet nemen met een nipte nederlaag tegen een team dat kwalitatief meer te bieden heeft.
Wolvega heeft zo zijn eigen (beetje sneue) verklaring voor de povere zege, maar zou zich beter druk kunnen maken over de vraag waarom naar alle waarschijnlijkheid de titel gaat naar het ook kwalitatief mindere SVM.
Volgende week speelt VHK wederom thuis als Vitesse’63 op bezoek komt.
De oud ploeg van trainer Johan Knoll heeft net zoveel punten als VHK maar was daar wel een wedstrijd meer voor nodig. Eerder dit seizoen won VHK met 0-1 van de ploeg uit Koekange.
Na de dramatische gebeurtenis was het maar de vraag hoe de selectie het weer zou oppakken, en dat tegen een tegenstander die er samen met SVM dit seizoen toch wel een stukje bovenuit steekt.
Dat had VHK eerder dit seizoen ondervonden toen het redelijk kansloos met een grote nederlaag naar huis werd gestuurd.
Maar VHK is ondertussen duidelijk gegroeid, en Wolvega had vorig week nog verrassend punten gemorst tegen Heeg.
Bovendien kende Wolvega nogal wat personele problemen, al is dit bijna wel zeker dan nog altijd makkelijker op te vangen als VHK op haar beurt de selectie ook niet helemaal compleet heeft.
Vaste waarden Ton Kroek en Wouter Rook ontbreken wat Harmen Slot weer een basisplaats oplevert, dit keer op het middenveld.
Een rol overigens die hij vandaag op een prima manier weet in te vullen, zoals alle VHK’ers naar behoren spelen.
Na een redelijk gelijkopgaande eerste kwartier, waar VHK wel een keer met de schrik vrij komt, is het Wolvega dat langzaam maar zeker de regie naar zich toe trekt. Het levert de bezoekers nog wat meer kansen op terwijl VHK het moet hebben van een spaarzame uitval en alleen via Gert Wind en Ryan Stam nog een keer wat dreiging laat zien.
Tot een treffer komt het echter niet in het eerste bedrijf, ook niet als arbiter Zwart het voordeel van de twijfel het vaakst aan de bezoekers gunt en Aron Driesen nog een paar keer handelend moet optreden bij een gevaarlijke vrije trap.
De tweede helft is nog maar een paar minuten onderweg als het ongewijzigde VHK goed wegkomt als de bezoekers een ultieme kans op de voorsprong knullig om zeep helpt.
Ook daarna wordt VHK steviger met de rug tegen de muur gezet maar mede dankzij het goede verdedigende werk (met als uitblinkers aanvoerder Jan van Benthem en ook Henri Boxum) weet VHK nog een tijdje stand te houden, alvorens het na een uur spelen toch moet capituleren.
Er is wel een presentje van de scheidsrechter voor nodig als er nauwelijks iets gebeurd wat een fluitsignaal rechtvaardigt en Wolvega op randje zestien mag aanleggen voor een vrije trap. De harde trap vliegt door de muur en de verder degelijk keepende Aron Driesen had misschien nu iets meer kunnen doen maar ziet de bal te laat en tevens ook onder hem doorgaan: 0-1.
Een zure tegentreffer, maar ook het sein voor de thuisploeg om nog een keer extra de rug te rechten.
Dat levert een sterke fase op voor VHK al blijft de echt opgelegde kans vooralsnog uit en wordt er misschien net iets te lang gewacht met het brengen van Henri Vis.
Uiteindelijk offert Johan Knoll verdediger Jurrien Visscher op voor de extra aanvallende impulsen van Vis, maar lang duurt het optreden van de routinier niet. Het zou zomaar eens zijn laatste optreden in de hoofdmacht kunnen zijn geweest als hij er na 5 minuten al weer geblesseerd af moet.
VHK probeert dan nog wel met alles wat het in zich heeft om tot de gelijkmaker te komen, terwijl Wolvega aan de andere kant nalaat het duel definitief te beslissen.
VHK is vlak voor tijd nog een keer dichtbij als Ryan Stam vrij kan uithalen, maar zijn schot mist alle venijn en belandt tegen de doelman.
Veel valt VHK niet te verwijten als het uiteindelijk genoegen moet nemen met een nipte nederlaag tegen een team dat kwalitatief meer te bieden heeft.
Wolvega heeft zo zijn eigen (beetje sneue) verklaring voor de povere zege, maar zou zich beter druk kunnen maken over de vraag waarom naar alle waarschijnlijkheid de titel gaat naar het ook kwalitatief mindere SVM.
Volgende week speelt VHK wederom thuis als Vitesse’63 op bezoek komt.
De oud ploeg van trainer Johan Knoll heeft net zoveel punten als VHK maar was daar wel een wedstrijd meer voor nodig. Eerder dit seizoen won VHK met 0-1 van de ploeg uit Koekange.
VHK - FC Wolvega 0-1 (0-0)
VHK: Aron Driesen; Peter van Eerde, Jan van Benthem (C), Jurrien Visscher (77/Henri Vis) (82/Henk Rook), Henri Boxum; Harmen Slot, Mark Kroek, Jac Rook; Thomas Witte, Gert Wind, Ryan Stam Scheidsrechter: W. Zwart (Sintjohannesga) Assistent scheidsrechter VHK: Arriën Rook Gele Kaart: Harmen Slot, Peter van Eerde, Ryan Stam (VHK); A. Faro (FC Wolvega) Toeschouwers: 125 Scoreverloop: 60. A. Faro 0-1 Bertus Rook, verslag |