Verslag TOP'63 - VHK (13-5-2017)
Het was vandaag de laatste speelronde van deze spannende competitie waar zo’n beetje alle beslissingen nog moesten vallen.
In de onderste regionen ontkwamen Tollebeek en FC Wolvega uiteindelijk niet aan het spelen van extra wedstrijden om lijfsbehoud, maar de meeste ogen waren natuurlijk gericht op het duel TOP’63-VHK.
De Friezen hadden vooraf al de beste troeven in handen en stelden de eigen aanhang niet teleur en werden dankzij een 2-0 zege kampioen van 4A.
Een knappe prestatie van een team dat tijdens de winterstop nog ergens in de middenmoot stond en nogmaals een felicitatie waard.
Voor VHK resten nog twee nacompetitieduels om alsnog na één seizoen afwezigheid weer terug te keren naar de derde klasse.
Het team van Peter Pot en Ruud Schepers eindigde uiteindelijk als 5e en kende op z’n zachtst gezegd een nogal opmerkelijk seizoen.
Nadat de eerste 11 duels maar liefst tien keer een zege en 30 punten opleverde, was het verval na de winterstop zo groot dat van de ruime voorsprong niets meer overbleef.
Wat eerst nog op een vormcrisis leek, bleek uiteindelijk iets hardnekkiger en was de VHK ploeg met geen mogelijkheid meer echt aan de praat te krijgen. Na de winterstop werd er nog maar twee keer gewonnen en vooral vaak gelijkgespeeld wat ondermeer duur puntenverlies betekende tegen laagvliegers als Lions, Arum en Tollebeek.
Uiteraard zal VHK er nu nog twee keer alles aan doen om het seizoen toch nog met een grote prijs af te sluiten, hebben veel jonge spelers dit seizoen belangrijke ervaring opgedaan, en kreeg de VHK aanhang de eerste seizoenshelft een paar pracht wedstrijden voorgeschoteld, maar had er ook zoveel meer ingezeten.
Voorafgaand aan het duel van vandaag had VHK alleen nog een minimale kans om de titelstrijd nog wat te rekken als het zelf zou winnen en Nagele en Makkum dat niet zouden doen.
Dat tegen een ploeg die juist vandaag de titel kan pakken en zo een geweldige inhaalrace in stijl kan bekronen.
Gezien de aanvankelijk geringe publieke belangstelling lijkt het nog niet echt op een kampioenswedstrijd van de thuisploeg, en ook op het veld wil het nog niet echt lukken.
VHK, wat toch al niet op volle sterkte is krijgt al vroeg een tegenslag als Robin v/d Linde al snel de strijd moet staken.
JO19 speler Lars de Jonge komt dan als vervanger binnen de lijnen.
Veel te deren lijkt het VHK niet want op een bal op de lat na, blijft VHK redelijk makkelijk overeind tegen een nerveus ogend TOP. Het is echter ook waar dat VHK andersom de thuisploeg ook niet voor grote problemen weet te stellen.
Het tamme potje komt na een half uur uit het niets iets tot leven, als de VHK defensie staat te slapen, er ook geen coaching is en het vervolgens fraai wordt afgerond door spits Booy, die eerder ook al op Monnikenmolen trefzeker was.
Tot aan de rust veranderd er niet veel aan het spelbeeld en kan VHK in aanvallende zin nog steeds weinig potten breken.
Kort na de rust kan VHK dat wel als eerst Derk-Jan Meijer een mooi schot gepareerd ziet worden en even later Berry Heetebrij voor de gelijkmaker zorgt. Tenminste normaal gesproken, want er gebeurt niet zo heel veel in een duel tussen een spits en een verdediger, die het rechtvaardigt om de goal af te keuren.
De opleving is helaas van korte duur en TOP komt na een uur op een wat makkelijke manier op 2-0.
Een niet al te slimme overtreding op randje zestien vormt de inleiding, waarna de niet eens zo gevaarlijke vrije trap toch nog een treffer oplevert als de bal slecht wordt verwerkt door de VHK verdediging.
Dat daarna Henri Vis nog wat speelminuten krijgt is niet onlogisch want de van een blessure herstelde routinier kan komende weken nog van grote waarde zijn.
Ook de jonge Harmen Slot wordt nog gebracht en maakt zo zijn officiële debuut in de hoofdmacht.
Een en ander gaat ten koste van Gert Wind en Mark Kroek en dus wordt er het risico genomen om juist de spelers die bij een volgende gele kaart het eerste nacompetitieduel kunnen toekijken, allemaal te laten staan.
Gelukkig loopt dat goed af, want VHK is ook niet meer van plan om het TOP nog echt lastig te gaan maken.
Voor de thuisploeg kan het laatste fluitsignaal niet snel genoeg komen, de bloemen zijn al klaargezet en het feestje van de kampioen kan even later daadwerkelijk beginnen als arbiter Tramper het ook welletjes vindt.
Voor VHK zit het seizoen er dus nog niet op als het nu in twee duels alsnog een mooie prijs kan binnenslepen in de vorm van promotie. Dat zal moeten gebeuren tegen derdeklasser NOK uit Oudemirdum. De ‘Nijemirdum-Oudemirdum Kombinatie’ eindigde als 12e in 3A en moet juist een gang naar de vierde klasse zien te voorkomen.
Het eerste duel is volgende week op Monnikenmolen waarna een week later op Friese bodem de return is.
In de onderste regionen ontkwamen Tollebeek en FC Wolvega uiteindelijk niet aan het spelen van extra wedstrijden om lijfsbehoud, maar de meeste ogen waren natuurlijk gericht op het duel TOP’63-VHK.
De Friezen hadden vooraf al de beste troeven in handen en stelden de eigen aanhang niet teleur en werden dankzij een 2-0 zege kampioen van 4A.
Een knappe prestatie van een team dat tijdens de winterstop nog ergens in de middenmoot stond en nogmaals een felicitatie waard.
Voor VHK resten nog twee nacompetitieduels om alsnog na één seizoen afwezigheid weer terug te keren naar de derde klasse.
Het team van Peter Pot en Ruud Schepers eindigde uiteindelijk als 5e en kende op z’n zachtst gezegd een nogal opmerkelijk seizoen.
Nadat de eerste 11 duels maar liefst tien keer een zege en 30 punten opleverde, was het verval na de winterstop zo groot dat van de ruime voorsprong niets meer overbleef.
Wat eerst nog op een vormcrisis leek, bleek uiteindelijk iets hardnekkiger en was de VHK ploeg met geen mogelijkheid meer echt aan de praat te krijgen. Na de winterstop werd er nog maar twee keer gewonnen en vooral vaak gelijkgespeeld wat ondermeer duur puntenverlies betekende tegen laagvliegers als Lions, Arum en Tollebeek.
Uiteraard zal VHK er nu nog twee keer alles aan doen om het seizoen toch nog met een grote prijs af te sluiten, hebben veel jonge spelers dit seizoen belangrijke ervaring opgedaan, en kreeg de VHK aanhang de eerste seizoenshelft een paar pracht wedstrijden voorgeschoteld, maar had er ook zoveel meer ingezeten.
Voorafgaand aan het duel van vandaag had VHK alleen nog een minimale kans om de titelstrijd nog wat te rekken als het zelf zou winnen en Nagele en Makkum dat niet zouden doen.
Dat tegen een ploeg die juist vandaag de titel kan pakken en zo een geweldige inhaalrace in stijl kan bekronen.
Gezien de aanvankelijk geringe publieke belangstelling lijkt het nog niet echt op een kampioenswedstrijd van de thuisploeg, en ook op het veld wil het nog niet echt lukken.
VHK, wat toch al niet op volle sterkte is krijgt al vroeg een tegenslag als Robin v/d Linde al snel de strijd moet staken.
JO19 speler Lars de Jonge komt dan als vervanger binnen de lijnen.
Veel te deren lijkt het VHK niet want op een bal op de lat na, blijft VHK redelijk makkelijk overeind tegen een nerveus ogend TOP. Het is echter ook waar dat VHK andersom de thuisploeg ook niet voor grote problemen weet te stellen.
Het tamme potje komt na een half uur uit het niets iets tot leven, als de VHK defensie staat te slapen, er ook geen coaching is en het vervolgens fraai wordt afgerond door spits Booy, die eerder ook al op Monnikenmolen trefzeker was.
Tot aan de rust veranderd er niet veel aan het spelbeeld en kan VHK in aanvallende zin nog steeds weinig potten breken.
Kort na de rust kan VHK dat wel als eerst Derk-Jan Meijer een mooi schot gepareerd ziet worden en even later Berry Heetebrij voor de gelijkmaker zorgt. Tenminste normaal gesproken, want er gebeurt niet zo heel veel in een duel tussen een spits en een verdediger, die het rechtvaardigt om de goal af te keuren.
De opleving is helaas van korte duur en TOP komt na een uur op een wat makkelijke manier op 2-0.
Een niet al te slimme overtreding op randje zestien vormt de inleiding, waarna de niet eens zo gevaarlijke vrije trap toch nog een treffer oplevert als de bal slecht wordt verwerkt door de VHK verdediging.
Dat daarna Henri Vis nog wat speelminuten krijgt is niet onlogisch want de van een blessure herstelde routinier kan komende weken nog van grote waarde zijn.
Ook de jonge Harmen Slot wordt nog gebracht en maakt zo zijn officiële debuut in de hoofdmacht.
Een en ander gaat ten koste van Gert Wind en Mark Kroek en dus wordt er het risico genomen om juist de spelers die bij een volgende gele kaart het eerste nacompetitieduel kunnen toekijken, allemaal te laten staan.
Gelukkig loopt dat goed af, want VHK is ook niet meer van plan om het TOP nog echt lastig te gaan maken.
Voor de thuisploeg kan het laatste fluitsignaal niet snel genoeg komen, de bloemen zijn al klaargezet en het feestje van de kampioen kan even later daadwerkelijk beginnen als arbiter Tramper het ook welletjes vindt.
Voor VHK zit het seizoen er dus nog niet op als het nu in twee duels alsnog een mooie prijs kan binnenslepen in de vorm van promotie. Dat zal moeten gebeuren tegen derdeklasser NOK uit Oudemirdum. De ‘Nijemirdum-Oudemirdum Kombinatie’ eindigde als 12e in 3A en moet juist een gang naar de vierde klasse zien te voorkomen.
Het eerste duel is volgende week op Monnikenmolen waarna een week later op Friese bodem de return is.
|
TOP'63 - VHK 2-0 (1-0)
Opstelling VHK: Aron Driesen; Roy Rook, Jurrien Visscher, Rudolf Kooiker, Wouter Rook (C); Derk-Jan Meijer, Mark Kroek (63/Harmen Slot), Robin v/d Linde (5/Lars de Jonge); Thomas Witte, Berry Heetebrij, Gert Wind (63/Henri Vis) Scheidsrechter: M. Tramper (Steenwijk) Kaarten: geen Toeschouwers: 250 Scoreverloop: 26. R.J. Booy 1-0 58. R. Dijkstra 2-0 Bertus Rook, verslag |
Eindstand 13 mei 2017
|
