Verslag NOK-VHK (27-5-2017) nacompetitie
Het is VHK niet gelukt promotie af te dwingen naar de derde klasse.
Over twee duels kwam de periodekampioen van 4A tekort tegen herkanser NOK uit 3A, die daarmee het vege lijf heeft gered en derdeklasser blijft.
Zo eindigt dit turbulente seizoen in een regelrechte teleurstelling, want het lange tijd ongenaakbare VHK was niet alleen lang de koploper, maar kreeg ook toen het vanaf de winterstop ineens minder ging draaien nog legio kansen om de titel binnen te slepen.
Tenminste; de concurrentie op uiteindelijk kampioen TOP’63 na, deed het maar weinig beter tot VHK de titel definitief in rook zag opgaan na de thuisnederlaag in de een na laatste wedstrijd tegen Bolsward.
De na 11 wedstrijden behaalde eerste periodetitel kon nog uitkomst bieden, maar het met zichzelf worstelende VHK kreeg het lek niet meer boven water en blijft dus na vandaag met geheel lege handen achter.
Sommigen zullen redeneren dat het huidige, jonge VHK ook nog niet klaar was voor een nieuw avontuur in de derde klasse, maar feit is dat een unieke kans op een snelle terugkeer naar het minimale niveau wat VHK tegelijkertijd nastreeft, om zeep is geholpen en een nieuwe kans daarop volgend seizoen bij lange na niet automatisch een zekerheid is.
Diegenen die VHK van nabij gevolgd hebben dit seizoen hebben allemaal wel de verklaring waarom het na de winterstop faliekant mis ging, vaak begrijpelijk en logisch onderbouwd maar ook vaak ongenuanceerd en niet gespeend op enig realisme.
De realiteit is namelijk ook dat VHK al aan het seizoen begon met een kleine selectie, met veel jonge en onervaren spelers, die echter wel boven verwachting uitstekend presteerden in de eerste seizoenshelft.
Wat heet; 30 punten uit de eerste 10 wedstrijden. Dat daar best wel wat mazzeltjes tussen zaten wordt gemakshalve en gaandeweg het seizoen steeds vaker vergeten, en VHK begint dan wat arrogante trekjes te vertonen.
Die houding wordt in wedstrijd nummer elf genadeloos afgestraft als de koploper wel even de volgende 3 punten komt ophalen bij het laaggeplaatste Arum.
De eerste nederlaag zet VHK weer met beide benen op de grond en lijkt een incident als de weken erop de draad meteen weer goed wordt opgepakt met uitstekende zeges tegen FC Wolvega en vooral sc Bolsward.
Toch loopt VHK in de laatste wedstrijd voor de winterstop, als de competitie precies halverwege is, tegen een tweede nederlaag op als de ploeg het nu met name op fysiek vlak moet afleggen tegen runner up TOP’63.
VHK blijft echter met een ruime marge koploper en met de rustperiode in het verschiet en de wetenschap dat er nog niets aan de hand is, kan er rustig toegewerkt worden naar de 2e seizoenshelft.
Als die eind januari met horten en stoten weer op gang komt, loopt VHK uit bij Mulier gelijk tegen een nieuwe nederlaag op.
Ook in de wedstrijden daarna loopt het ineens van geen kant meer, zoals het eigenlijk de hele tweede seizoenshelft nooit echt goed meer komt. Tegenstanders weten nu hoe ze VHK moeten bespelen, schorsingen en blessures gaan de smalle selectie ook parten spelen, tactisch worden er soms vreemde keuzes gemaakt en ook tijdens de wedstrijden kan er vanaf de bank zelden voor nieuwe impulsen worden gezorgd die een wedstrijd doet kantelen.
Als de vormcrisis maar blijft aanhouden, ondertussen Henri Vis zelfs zijn rentree maakt in de hoofdmacht ( en zijn waarde meteen bewijst) en ook de concurrentie maar punten blijft morsen, houdt VHK wonderwel de kansen nog lang in eigen hand.
Op de laatste speeldag is echter duidelijk dat VHK de titel kan vergeten en zich moet richten op de nacompetitie.
Ook die kans om alsnog met een promotie af te sluiten, pakt VHK niet.
Derdeklasser NOK, dat vecht voor lijfsbehoud, wordt in het eerste duel op 2-2 gehouden, en VHK reist vandaag allerminst kansloos af voor de beslissende return.
NOK is niet voor niets in deze positie beland, heeft dan ook geen wonderploeg en teert vooral op de goals van topschutter Sven Schram.
Wel is het jammer dat op het moment suprème teveel vaste waardes om diverse en soms vage redenen verstek moeten laten gaan, en de VHK bank vandaag nagenoeg alleen gevuld is met jongens uit JO19.
Waar het langs de lijn al puffen is, is het van meet af aan duidelijk dat de 22 acteurs in het veld het nog veel zwaarder krijgen te verduren als er niet verstandig met de tropische omstandigheden wordt omgegaan.
Beide elftallen beginnen dan ook rustig aan, al is de thuisploeg het meest dreigend in de beginfase tegen een wat nerveus ogend VHK.
Het is belangrijk om deze fase zonder kleerscheuren door te komen en dat lukt, al komt spits Schram wel een keer oog in oog te staan met Aron Driesen maar is de afwerking slecht.
Pas tegen de slotfase van de eerste helft komt VHK zich ook wat vaker melden in de vijandelijke zestien, als ondertussen de geblesseerd geraakte Gert Wind al is vervangen door Ryan Stam.
De eerste helft wordt echter besloten met 0-0 en hoewel de thuisploeg de betere kansen heeft gehad is er verder dan nog niet zoveel aan de hand.
Sterker nog, in de tweede helft weet de ploeg van Peter Pot de goede laatste fase van het eerste bedrijf een verder vervolg te geven, wat niet meteen resulteert in een regen van kansen maar wel een stuk meer dreigende momenten.
Het beste VHK moment komt na een klein uur spelen als Henri Vis na een diepe bal net een stap tekort komt om succesvol te zijn.
Waar het de opmaat had moeten zijn om misschien nu toe te gaan slaan is de situatie een paar minuten later geheel anders, als VHK de hele wedstrijd in een paar cruciale momenten helemaal uit handen geeft.
Eerst wordt Ton Kroek naar de kant gehaald, een wissel die niet perse nodig lijkt want VHK staat op dat moment tactisch redelijk goed.
Kort erna is er een onachtzaam moment in de VHK defensie wat NOK uit het de niets de plotselinge voorsprong oplevert, en wie anders dan Sven Schram is het dankbare eindstation.
Een paar minuten later blijft Henri Vis na een duel licht geblesseerd liggen, niets ernstigs, maar wordt dan ook maar meteen naar de kant gehaald.
Dat roept toch wel erg veel vraagtekens op, want de routinier had het nog een tijdje kunnen volhouden en wat is het alternatief wat het technisch duo in gedachten heeft ?
Niets ten nadele van de jonge vervangers, maar VHK moet nu met een veredelde A-junioren voorhoede de zaak proberen te redden wat natuurlijk in zo’n cruciaal duel niet gaat lukken.
NOK ruikt meer bloed na de wissel van Vis, en profiteert snel na de wissel voor de tweede keer en gooit het duel in het welbekende slot.
Dat Sven Schram een uitstekende spits is bewijst hij nog maar een keer, al worden hem de goals dan ook op een presenteerblaadje aangereikt door een nu stuurloos VHK.
De thuisploeg mag zelfs nog uitlopen naar een uiteindelijke ietwat geflatteerde 4-0, maar het leed is natuurlijk al eerder geschied.
Zo blijft VHK na een lang en memorabel seizoen met lege handen achter, en dat is toch voor alles en iedereen binnen VHK een teleurstelling.
Misschien dat het volgend seizoen een mooie competitie kan worden met meer regionale inbreng, en is opnieuw een jaar in de vierde klasse in dat licht bezien zo gek nog niet.
Maar toch blijft dit vooralsnog een schrale troost in de wetenschap ook dat een unieke kans op een kampioenschap uit handen is gegeven, een kans die een gemiddelde amateurvoetballer niet zo heel vaak krijgt.
Nieuwe trainer Johan Knoll is al druk bezig met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen en zal de selectie voor volgend seizoen al grotendeels in zijn hoofd hebben zitten. Een aantal jongens zullen er niet meer bij zijn en deze plekken zullen ingenomen worden door spelers uit voornamelijk de eigen gelederen.
Voor nu zit het seizoen er dus op en breekt er een lange competitieloze periode aan, omdat de KNVB op aandringen van veel verenigingen heeft besloten de speeldagenkalender aan te passen.
Het seizoen 2017/2018 begint daarom later als altijd te doen gebruikelijk was.
Op 2 september wordt een begin gemaakt met de bekerduels waarna de eerste competitieronde staat gepland op 23 september.
Over twee duels kwam de periodekampioen van 4A tekort tegen herkanser NOK uit 3A, die daarmee het vege lijf heeft gered en derdeklasser blijft.
Zo eindigt dit turbulente seizoen in een regelrechte teleurstelling, want het lange tijd ongenaakbare VHK was niet alleen lang de koploper, maar kreeg ook toen het vanaf de winterstop ineens minder ging draaien nog legio kansen om de titel binnen te slepen.
Tenminste; de concurrentie op uiteindelijk kampioen TOP’63 na, deed het maar weinig beter tot VHK de titel definitief in rook zag opgaan na de thuisnederlaag in de een na laatste wedstrijd tegen Bolsward.
De na 11 wedstrijden behaalde eerste periodetitel kon nog uitkomst bieden, maar het met zichzelf worstelende VHK kreeg het lek niet meer boven water en blijft dus na vandaag met geheel lege handen achter.
Sommigen zullen redeneren dat het huidige, jonge VHK ook nog niet klaar was voor een nieuw avontuur in de derde klasse, maar feit is dat een unieke kans op een snelle terugkeer naar het minimale niveau wat VHK tegelijkertijd nastreeft, om zeep is geholpen en een nieuwe kans daarop volgend seizoen bij lange na niet automatisch een zekerheid is.
Diegenen die VHK van nabij gevolgd hebben dit seizoen hebben allemaal wel de verklaring waarom het na de winterstop faliekant mis ging, vaak begrijpelijk en logisch onderbouwd maar ook vaak ongenuanceerd en niet gespeend op enig realisme.
De realiteit is namelijk ook dat VHK al aan het seizoen begon met een kleine selectie, met veel jonge en onervaren spelers, die echter wel boven verwachting uitstekend presteerden in de eerste seizoenshelft.
Wat heet; 30 punten uit de eerste 10 wedstrijden. Dat daar best wel wat mazzeltjes tussen zaten wordt gemakshalve en gaandeweg het seizoen steeds vaker vergeten, en VHK begint dan wat arrogante trekjes te vertonen.
Die houding wordt in wedstrijd nummer elf genadeloos afgestraft als de koploper wel even de volgende 3 punten komt ophalen bij het laaggeplaatste Arum.
De eerste nederlaag zet VHK weer met beide benen op de grond en lijkt een incident als de weken erop de draad meteen weer goed wordt opgepakt met uitstekende zeges tegen FC Wolvega en vooral sc Bolsward.
Toch loopt VHK in de laatste wedstrijd voor de winterstop, als de competitie precies halverwege is, tegen een tweede nederlaag op als de ploeg het nu met name op fysiek vlak moet afleggen tegen runner up TOP’63.
VHK blijft echter met een ruime marge koploper en met de rustperiode in het verschiet en de wetenschap dat er nog niets aan de hand is, kan er rustig toegewerkt worden naar de 2e seizoenshelft.
Als die eind januari met horten en stoten weer op gang komt, loopt VHK uit bij Mulier gelijk tegen een nieuwe nederlaag op.
Ook in de wedstrijden daarna loopt het ineens van geen kant meer, zoals het eigenlijk de hele tweede seizoenshelft nooit echt goed meer komt. Tegenstanders weten nu hoe ze VHK moeten bespelen, schorsingen en blessures gaan de smalle selectie ook parten spelen, tactisch worden er soms vreemde keuzes gemaakt en ook tijdens de wedstrijden kan er vanaf de bank zelden voor nieuwe impulsen worden gezorgd die een wedstrijd doet kantelen.
Als de vormcrisis maar blijft aanhouden, ondertussen Henri Vis zelfs zijn rentree maakt in de hoofdmacht ( en zijn waarde meteen bewijst) en ook de concurrentie maar punten blijft morsen, houdt VHK wonderwel de kansen nog lang in eigen hand.
Op de laatste speeldag is echter duidelijk dat VHK de titel kan vergeten en zich moet richten op de nacompetitie.
Ook die kans om alsnog met een promotie af te sluiten, pakt VHK niet.
Derdeklasser NOK, dat vecht voor lijfsbehoud, wordt in het eerste duel op 2-2 gehouden, en VHK reist vandaag allerminst kansloos af voor de beslissende return.
NOK is niet voor niets in deze positie beland, heeft dan ook geen wonderploeg en teert vooral op de goals van topschutter Sven Schram.
Wel is het jammer dat op het moment suprème teveel vaste waardes om diverse en soms vage redenen verstek moeten laten gaan, en de VHK bank vandaag nagenoeg alleen gevuld is met jongens uit JO19.
Waar het langs de lijn al puffen is, is het van meet af aan duidelijk dat de 22 acteurs in het veld het nog veel zwaarder krijgen te verduren als er niet verstandig met de tropische omstandigheden wordt omgegaan.
Beide elftallen beginnen dan ook rustig aan, al is de thuisploeg het meest dreigend in de beginfase tegen een wat nerveus ogend VHK.
Het is belangrijk om deze fase zonder kleerscheuren door te komen en dat lukt, al komt spits Schram wel een keer oog in oog te staan met Aron Driesen maar is de afwerking slecht.
Pas tegen de slotfase van de eerste helft komt VHK zich ook wat vaker melden in de vijandelijke zestien, als ondertussen de geblesseerd geraakte Gert Wind al is vervangen door Ryan Stam.
De eerste helft wordt echter besloten met 0-0 en hoewel de thuisploeg de betere kansen heeft gehad is er verder dan nog niet zoveel aan de hand.
Sterker nog, in de tweede helft weet de ploeg van Peter Pot de goede laatste fase van het eerste bedrijf een verder vervolg te geven, wat niet meteen resulteert in een regen van kansen maar wel een stuk meer dreigende momenten.
Het beste VHK moment komt na een klein uur spelen als Henri Vis na een diepe bal net een stap tekort komt om succesvol te zijn.
Waar het de opmaat had moeten zijn om misschien nu toe te gaan slaan is de situatie een paar minuten later geheel anders, als VHK de hele wedstrijd in een paar cruciale momenten helemaal uit handen geeft.
Eerst wordt Ton Kroek naar de kant gehaald, een wissel die niet perse nodig lijkt want VHK staat op dat moment tactisch redelijk goed.
Kort erna is er een onachtzaam moment in de VHK defensie wat NOK uit het de niets de plotselinge voorsprong oplevert, en wie anders dan Sven Schram is het dankbare eindstation.
Een paar minuten later blijft Henri Vis na een duel licht geblesseerd liggen, niets ernstigs, maar wordt dan ook maar meteen naar de kant gehaald.
Dat roept toch wel erg veel vraagtekens op, want de routinier had het nog een tijdje kunnen volhouden en wat is het alternatief wat het technisch duo in gedachten heeft ?
Niets ten nadele van de jonge vervangers, maar VHK moet nu met een veredelde A-junioren voorhoede de zaak proberen te redden wat natuurlijk in zo’n cruciaal duel niet gaat lukken.
NOK ruikt meer bloed na de wissel van Vis, en profiteert snel na de wissel voor de tweede keer en gooit het duel in het welbekende slot.
Dat Sven Schram een uitstekende spits is bewijst hij nog maar een keer, al worden hem de goals dan ook op een presenteerblaadje aangereikt door een nu stuurloos VHK.
De thuisploeg mag zelfs nog uitlopen naar een uiteindelijke ietwat geflatteerde 4-0, maar het leed is natuurlijk al eerder geschied.
Zo blijft VHK na een lang en memorabel seizoen met lege handen achter, en dat is toch voor alles en iedereen binnen VHK een teleurstelling.
Misschien dat het volgend seizoen een mooie competitie kan worden met meer regionale inbreng, en is opnieuw een jaar in de vierde klasse in dat licht bezien zo gek nog niet.
Maar toch blijft dit vooralsnog een schrale troost in de wetenschap ook dat een unieke kans op een kampioenschap uit handen is gegeven, een kans die een gemiddelde amateurvoetballer niet zo heel vaak krijgt.
Nieuwe trainer Johan Knoll is al druk bezig met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen en zal de selectie voor volgend seizoen al grotendeels in zijn hoofd hebben zitten. Een aantal jongens zullen er niet meer bij zijn en deze plekken zullen ingenomen worden door spelers uit voornamelijk de eigen gelederen.
Voor nu zit het seizoen er dus op en breekt er een lange competitieloze periode aan, omdat de KNVB op aandringen van veel verenigingen heeft besloten de speeldagenkalender aan te passen.
Het seizoen 2017/2018 begint daarom later als altijd te doen gebruikelijk was.
Op 2 september wordt een begin gemaakt met de bekerduels waarna de eerste competitieronde staat gepland op 23 september.
NOK - VHK 4-0 (0-0)
Opstelling VHK:
Aron Driesen; Rudolf Kooiker, Jurrien Visscher, Peter van Eerde, Wouter Rook (C); Derk-Jan Meijer, Mark Kroek, Ton Kroek (62/Jac Rook); Thomas Witte, Henri Vis (68/ Mylan Slot), Gert Wind (38/Ryan Stam)
Scheidsrechter: R. Spinder (Drachten)
Gele Kaart: Sven Schram (NOK); Ton Kroek (VHK)
Toeschouwers: 250
Scoreverloop:
64. Sven Schram 1-0
66. Sven Schram 2-0
74. Roy Roza 3-0
90. Roy Roza 4-0
Bertus Rook, verslag
Opstelling VHK:
Aron Driesen; Rudolf Kooiker, Jurrien Visscher, Peter van Eerde, Wouter Rook (C); Derk-Jan Meijer, Mark Kroek, Ton Kroek (62/Jac Rook); Thomas Witte, Henri Vis (68/ Mylan Slot), Gert Wind (38/Ryan Stam)
Scheidsrechter: R. Spinder (Drachten)
Gele Kaart: Sven Schram (NOK); Ton Kroek (VHK)
Toeschouwers: 250
Scoreverloop:
64. Sven Schram 1-0
66. Sven Schram 2-0
74. Roy Roza 3-0
90. Roy Roza 4-0
Bertus Rook, verslag