Verslag Delfstrahuizen - VHK (4-5-2019)
Geen denderende wedstrijd spelen maar toch de drie punten overhouden is kort samengevat het verhaal van deze wedstrijd in een notendop, althans wat VHK betreft dan.
Tegenstander Delfstrahuizen zal zich nog wel eens achter de oren krabben dat het een wedstrijd die het redelijk onder controle had in een minuut of 10 uit handen geeft, nu het zeker in de laatste drie wedstrijden nog vol aan de bak moet om het spelen van degradatiewedstrijden te zien te voorkomen.
Waar VHK daar al nagenoeg zeker van was is het na vandaag officieel veilig en is de vijfde plek weer in zicht, een positie die ook de vorige twee seizoenen het eindstation bleek.
Na de goede wedstrijd tegen Tollebeek, 14 dagen eerder, was er voor Johan Knoll geen reden om te sleutelen aan de opstelling,
wel keerde Aron Driesen terug in het doel.
Het begin is nog veelbelovend als Thomas Witte in de beginminuten veel te snel is voor zijn directe tegenstander, en misschien wat meer voor eigen succes had moeten gaan. De voorzet die hij nu geeft beland een beetje in niemandsland en daarmee gaat toch een aardige kans verloren.
Wie er na deze opening aan dacht om er eens goed voor te gaan zitten komt in resterende 40 minuten van de eerste helft bedrogen uit want al snel gaat het duel een richting uit die het aardig opgekomen publiek amper kan bekoren.
22 spelers die wat plichtmatig elkaar de bal toeschuiven levert een gezapige partij op en het is ook geen wonder dat er nauwelijks gevaarlijke momenten ontstaan.
Ook wordt er niet al te veel rekening gehouden met de soms stevige wind die dwars over het veld blaast en er vaak aan de wat dat betreft minst gunstige kant van het veld een aanval wordt opgezet.
Als niemand meer echt verwacht in de eerste helft nog een doelpunt te zullen zien is er vlak voor rust toch opeens zowaar wat opwinding, en sterker nog neemt de thuisploeg uit het niets de leiding.
Aron Driesen beklaagt zich dat het hem onreglementair onmogelijk wordt gemaakt zijn werk te doen, als hij een voorzet niet goed onder controle krijgt.
Als dat toch nog met een sisser lijkt af te lopen beland de bal precies voor de voeten van spits Mulder die alsnog de VHK keeper met een bekeken uithaal verschalkt: 1-0.
Tegenstander Delfstrahuizen zal zich nog wel eens achter de oren krabben dat het een wedstrijd die het redelijk onder controle had in een minuut of 10 uit handen geeft, nu het zeker in de laatste drie wedstrijden nog vol aan de bak moet om het spelen van degradatiewedstrijden te zien te voorkomen.
Waar VHK daar al nagenoeg zeker van was is het na vandaag officieel veilig en is de vijfde plek weer in zicht, een positie die ook de vorige twee seizoenen het eindstation bleek.
Na de goede wedstrijd tegen Tollebeek, 14 dagen eerder, was er voor Johan Knoll geen reden om te sleutelen aan de opstelling,
wel keerde Aron Driesen terug in het doel.
Het begin is nog veelbelovend als Thomas Witte in de beginminuten veel te snel is voor zijn directe tegenstander, en misschien wat meer voor eigen succes had moeten gaan. De voorzet die hij nu geeft beland een beetje in niemandsland en daarmee gaat toch een aardige kans verloren.
Wie er na deze opening aan dacht om er eens goed voor te gaan zitten komt in resterende 40 minuten van de eerste helft bedrogen uit want al snel gaat het duel een richting uit die het aardig opgekomen publiek amper kan bekoren.
22 spelers die wat plichtmatig elkaar de bal toeschuiven levert een gezapige partij op en het is ook geen wonder dat er nauwelijks gevaarlijke momenten ontstaan.
Ook wordt er niet al te veel rekening gehouden met de soms stevige wind die dwars over het veld blaast en er vaak aan de wat dat betreft minst gunstige kant van het veld een aanval wordt opgezet.
Als niemand meer echt verwacht in de eerste helft nog een doelpunt te zullen zien is er vlak voor rust toch opeens zowaar wat opwinding, en sterker nog neemt de thuisploeg uit het niets de leiding.
Aron Driesen beklaagt zich dat het hem onreglementair onmogelijk wordt gemaakt zijn werk te doen, als hij een voorzet niet goed onder controle krijgt.
Als dat toch nog met een sisser lijkt af te lopen beland de bal precies voor de voeten van spits Mulder die alsnog de VHK keeper met een bekeken uithaal verschalkt: 1-0.
Dat de treffer een morele oppepper is geweest voor de thuisploeg is meteen duidelijk als de tweede helft begint, terwijl bij VHK niet direct zichtbaar wordt hoe de ontstane schade zo snel mogelijk ongedaan gemaakt gaat worden.
Het is in de eerste minuten alle hens aan dek als VHK eerst ontsnapt aan een grotere achterstand als na een aanval de bovenkant van de lat geschampt wordt.
Vijf minuten later mag VHK weer niet klagen als een bal nog net voor lijn wordt weggehaald. Dat was ongetwijfeld de nekslag geweest maar voetbal blijft een raar spelletje als VHK na een ruim uur spelen plotsklaps weer op gelijke hoogte komt.
Alle dank moet daarbij uitgaan naar de Friese doelman die een onschuldige bal weer loslaat precies voor de voeten van Berry Heetebrij die deze kans simpelweg niet kan missen: 1-1.
De blunder heeft meer gevolgen voor Delfstrahuizen want zonder dat VHK nu ineens stukken beter gaat spelen, raakt de thuisploeg steeds meer het spoor bijster en geeft het stukje bij beetje het duel helemaal uit handen.
Veel is er dan ook niet voor nodig als rond de 70e minuut VHK opnieuw het maximale rendement haalt uit nieuw defensief geschutter, en het nu Thomas Witte is die profiteert door simpel de bal in de lange hoek te schuiven.
Met een aantal wissels probeert Johan Knoll zijn ploeg door de laatste fase te loodsen, maar waar de thuisploeg nog wel wat halve kansjes krijgt op de gelijkmaker kun je niet echt spreken van een slotoffensief.
Het slotakkoord is voor VHK als invaller Jac Rook de prijs krijgt voor het mooiste doelpunt van de middag als hij met een volley de 1-3 binnen kegelt.
VHK kan zich nu zonder zorgen gaan richten op de resterende drie duels, wel tegen stuk voor stuk tegenstanders die nog wel degelijk ergens voor spelen.
Angstgegner TOP'63 dat volgende week op bezoek komt is de punten nog hard nodig, en na de verrassende nederlaag van SWZ is de titel voor QVC toch nog niet helemaal uit het zicht, de ploeg die VHK over twee weken bezoekt.
De competitie wordt dan besloten met het thuisduel tegen Creil dat waarschijnlijk ook pas na deze wedstrijd weet of het zich al dan niet veilig mag wanen.
Het is in de eerste minuten alle hens aan dek als VHK eerst ontsnapt aan een grotere achterstand als na een aanval de bovenkant van de lat geschampt wordt.
Vijf minuten later mag VHK weer niet klagen als een bal nog net voor lijn wordt weggehaald. Dat was ongetwijfeld de nekslag geweest maar voetbal blijft een raar spelletje als VHK na een ruim uur spelen plotsklaps weer op gelijke hoogte komt.
Alle dank moet daarbij uitgaan naar de Friese doelman die een onschuldige bal weer loslaat precies voor de voeten van Berry Heetebrij die deze kans simpelweg niet kan missen: 1-1.
De blunder heeft meer gevolgen voor Delfstrahuizen want zonder dat VHK nu ineens stukken beter gaat spelen, raakt de thuisploeg steeds meer het spoor bijster en geeft het stukje bij beetje het duel helemaal uit handen.
Veel is er dan ook niet voor nodig als rond de 70e minuut VHK opnieuw het maximale rendement haalt uit nieuw defensief geschutter, en het nu Thomas Witte is die profiteert door simpel de bal in de lange hoek te schuiven.
Met een aantal wissels probeert Johan Knoll zijn ploeg door de laatste fase te loodsen, maar waar de thuisploeg nog wel wat halve kansjes krijgt op de gelijkmaker kun je niet echt spreken van een slotoffensief.
Het slotakkoord is voor VHK als invaller Jac Rook de prijs krijgt voor het mooiste doelpunt van de middag als hij met een volley de 1-3 binnen kegelt.
VHK kan zich nu zonder zorgen gaan richten op de resterende drie duels, wel tegen stuk voor stuk tegenstanders die nog wel degelijk ergens voor spelen.
Angstgegner TOP'63 dat volgende week op bezoek komt is de punten nog hard nodig, en na de verrassende nederlaag van SWZ is de titel voor QVC toch nog niet helemaal uit het zicht, de ploeg die VHK over twee weken bezoekt.
De competitie wordt dan besloten met het thuisduel tegen Creil dat waarschijnlijk ook pas na deze wedstrijd weet of het zich al dan niet veilig mag wanen.
|
Delfstrahuizen - VHK 1-3 (1-0)
VHK: Aron Driesen; Henri Boxum, Jan van Benthem, Peter van Eerde, Wouter Rook; Ton Kroek (Harmen Slot/80), Mark Kroek (Jesse Dekker/72), Jurrien Visscher (C); Thomas Witte, Berry Heetebrij, Ryan Stam (Jac Rook/65) Scheidsrechter: M. Tramper (Steenwijk) Gele Kaart: J. Vaartjes, A. v/d Veen, A. de Ruyter (Delfstrahuizen); Peter van Eerde, Jurrien Visscher, Henri Boxum (VHK) Toeschouwers: 150 Scoreverloop: 42. S. Mulder 1-0 63. Berry Heetebrij 1-1 69. Thomas Witte 1-2 90. Jac Rook 1-3 Bertus Rook, verslag |
|